دارالقمامهلغتنامه دهخدادارالقمامه . [ رُل ْ ق َ م َ ] (ع اِ مرکب ) عبادت خانه ٔ ترسایان . (ناظم الاطباء). کنیسه . || محل اجتماع زنان فاسقه . (ناظم الاطباء) : هفت پرده ست و زانیات در اوهمچو دارالقمامه بئس الدار. خاقانی .|| جای ریختن خاشاک
دار قمامهلغتنامه دهخدادار قمامه . [ رِ ق ُ م َ / م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای عبادت ترسایان . (ناظم الاطباء). || جای زنان فاسقه . (ناظم الاطباء) : زانیات اند که در دار قمامه جمعاندمن از آن جمع چه نقصان به خراسان یابم . <p
دارفرهنگ فارسی عمید۱. خانه؛ سرا.۲. [مجاز] دنیا.⟨ دار عقبی: [قدیمی، مجاز] خانۀ آخرت؛ جهان دیگر.⟨ دار غرور: [قدیمی، مجاز]۱. سرای خودخواهی و خودبینی.۲. دنیا: ◻︎ دور باد از خجسته مجلس تو / نکبت دهر پیر و دار غرور (سوزنی: ۲۰۸).⟨ دار فانی: [مجاز] دنیا.⟨ دار فنا:
