دارینلغتنامه دهخدادارین . (اِخ ) اسکله ای است در بحرین که از هندوستان مشک به آنجا آورند و کسی را که اهل دارین باشد. «داری » میخوانند. (معجم البلدان ).
دارینلغتنامه دهخدادارین . (اِخ ) دهی از دهستان خواشید. بخش ششتمدشهرستان سبزوار که در 32 هزارگزی باختر ششتمد و 6هزارگزی باختر راه شوسه سبزوار به کاشمر واقع است . کوهستانی ، معتدل و دارای 676 تن
دارینلغتنامه دهخدادارین . (اِخ ) ربض دارین در شهر حلب بر دروازه ٔ انطاکیه قرار دارد. (معجم البلدان ). رجوع به ربض الدارین شود.
دارچینلغتنامه دهخدادارچین . (اِ مرکب ) شاخهای درختی است که منبع آن جزیره ٔ سیلان است . چوبی است معروف ، سرخ رنگ ، که در طعم شیرین و تندمیباشد و آن را قلم دارچینی نیز می گویند زیرا که ماناست بقلم در طول . || پوست درخت دارچین که آن را میکوبند و بصورت گردی در غذا میریزند. || یکی از اجزای روغن مقدس
دارچینلغتنامه دهخدادارچین . (اِخ ) دهی است جزء دهستان گرمادوز بخش کلیبر، شهرستان اهر در چهل هزار و پانصدگزی راه شوسه اهر به کلیبر. کوهستانی . معتدل مایل بگرمی . مالاریائی و دارای 53 تن سکنه است . محصول آن غلات و سردرختی . شغل اهالی رزاعت و گله داری است . راه ما
دارچینلغتنامه دهخدادارچین . (اِخ ) شهرکی است [ به ناحیه ٔ کرمان ] میان بم و جیرفت . آبادان و با نعمت بسیار. و از وی دارچینی خیزد. (حدود العالم ).
دارچینفرهنگ فارسی عمید۱. درختی با شاخه‌های دراز و باریک و به شکل بوته، برگ‌های همیشه سبز، گل‌های سفید و خوشه‌ای، و پوست قهوه‌ای‌رنگ که در مناطق گرمسیر می‌روید.۲. پوست خشک‌شدۀ این درخت که به‌عنوان ادویه استفاده می‌شود و از آن اسانس می‌گیرند و در ساختن لیکورها نیز استعمال می‌شود.
دارینهلغتنامه دهخدادارینه . [ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان نمشیر بخش بانه شهرستان سقز است که در 24 هزارگزی شمال باختری بانه و 7هزارگزی جنوب باختری راه شوسه بانه بسردشت واقع شده است . کوهستانی . سردسیر و سکنه ٔ آن <span class="hl"
داریلغتنامه دهخداداری . [ ری ی ] (ع اِ) خداوند نعمت . || کشتیبان . (منتهی الارب ). || مرد ملازم خانه . || مشکی که از دارین بحرین می آورند. || (ص ) آگاه و مطلع. واقف . (ناظم الاطباء). || بادرایت . ج ، دراة. || عطار. (اقرب الموارد). بوی فروش . || منسوب به دارین است که در بحرین واقع و مرکز عطرفر
کارگاه کن فکانلغتنامه دهخداکارگاه کن فکان . [ هَِ ک ُ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا و مافیهاست که موجودات دارین باشد. (آنندراج ). «کارگاه کن فیکون » نیز آمده است .
دوسرالغتنامه دهخدادوسرا. [ دُ س َ ] (اِ مرکب ) دو جهان . دودنیا. دوعالم .دوگیتی . عبارت از این جهان و آن جهان که عالم آخرت است معاً. (آنندراج ). دارین . (دهار). دنیا و آخرت . دنیا و عقبی . این عالم و آن عالم . (یادداشت مؤلف ).- خواجه ٔ دوسرا ؛ لقب حضرت رسول (ص ). (
دارینهلغتنامه دهخدادارینه . [ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان نمشیر بخش بانه شهرستان سقز است که در 24 هزارگزی شمال باختری بانه و 7هزارگزی جنوب باختری راه شوسه بانه بسردشت واقع شده است . کوهستانی . سردسیر و سکنه ٔ آن <span class="hl"
مدارینلغتنامه دهخدامدارین . [ م َ رَ ] (اِخ ) تثنیه ٔ مدار، در حالت نصبی و جری به معنی دو مدار و منظور مدار رأس السرطان و مدار رأس الجدی است . رجوع به مدار شود.
بین المدارینلغتنامه دهخدابین المدارین . [ ب َ نَل ْ م َ رَ ] (ع ق مرکب ) میان دو مدار: مناطق بین المدارین ؛ سرزمینهای واقع در میان دو مدار و مدارات دوایری اند که بموازات خط استوا بر کره ٔ زمین فرض شده اند.
ادارینلغتنامه دهخداادارین . [ اَ ] (ص ) مؤلف برهان گوید: بلغت زند و پازند هر چیز زشت و بد را گویند و به این معنی بجای حرف ثانی رای قرشت هم بنظر آمده است .
