داشن

dāšan

معنی

۱. عطا؛ بخشش؛ دهش: ◻︎ که من داشن ندارم در خور تو / وگر جان برفشانم بر سر تو (فخرالدین‌اسعد: ۱۲۳).
۲. پاداش؛ اجر و جزای نیک: ◻︎ چه ‌کنم گر سفیه به نکوی / نتوان نرم ‌کردن از داشن (لبیبی: ۴۸۸).

جست‌وجوی دقیق

داشن

لغت‌نامه دهخدا

داشن . [ ش َ ] (اِ)عطا. دهشت . دهشته . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). داشاد. داشات . عطا و بخشش و انعام باشد. (برهان ) : ترا نز بهر داشن خواستارم که من خود خواسته بسیار دارم .توئی چشم مرا خورشید روشن مرا دیدار تو باید نه داشن <p class="aut

داشن

لغت‌نامه دهخدا

داشن . [ ش َ ] (اِخ ) نام موضعی به سیستان بیرون شارستان زرنگ و ظاهراً از محلات ربض بوده . (تاریخ سیستان حاشیه ٔ ص 335). رجوع به تاریخ سیستان ص 335 و 336 و <span class="hl" di

داشن

لغت‌نامه دهخدا

داشن . [ ش ِ ] (ع ص ) جامه ٔ نو که پوشیده نشده باشد. || خانه ٔ نوتیار که سکونت کرده نشده باشد.(منتهی الارب ). || (معرب ، اِ) معرب دشن است که دست لاف باشد. (منتهی الارب ). جوالیقی در المعرب گوید: الداشن معرب و لیس من کلام البادیة و قال النضر: الداشن ؛ الدستاران . (معرب جوالیقی

داشن

فرهنگ فارسی عمید

۱. عطا؛ بخشش؛ دهش: ◻︎ که من داشن ندارم در خور تو / وگر جان برفشانم بر سر تو (فخرالدین‌اسعد: ۱۲۳).۲. پاداش؛ اجر و جزای نیک: ◻︎ چه ‌کنم گر سفیه به نکوی / نتوان نرم ‌کردن از داشن (لبیبی: ۴۸۸).

داشن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

reward

جست‌وجوی هم‌آوا

داسن

لغت‌نامه دهخدا

داسن . [ س ِ ] (اِخ ) نام کوه بزرگی است در شمال موصل از سوی دجله ٔ شرقی و بدانجا گروهی بسیار از کردان باشند که داسنیه نامیده می شوند. (معجم البلدان ).

داسین

لغت‌نامه دهخدا

داسین . (اِخ ) موضعی است ظاهراً بحدود موصل ، و محل اقامت کردان آن نواحی . و شاید نیز صورتی از داسن باشد. رجوع به داسن شود.(از کتاب کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او ص 176).

دپاشین

گویش مازنی

۱بذر پاشیدن ۲مقدمه چینی برای فریب دادن

تیم دپاشیین

گویش مازنی

تخم پاشی – پاشیدن بذر در خزانه

دسین

لغت‌نامه دهخدا

دسین . [ دَ ] (اِ) دسینه . خُم . (جهانگیری ). به معنی خم باشد که به عربی دَن ّ گویند. (برهان ). و رجوع به دسینه شود : تازه به عهد تو باد گلشن دولت تا گل دل تازه از زهاب دسین است .سیف اسفرنگی (از جهانگیری ).

جست‌وجوی متن

دهش

فرهنگ فارسی عمید

بخشش؛ عطا؛ کرم؛ داشات؛ داشاد؛ داشن.

داشات

لغت‌نامه دهخدا

داشات . (اِ) داشاد. داشاب . داشن . رجوع به داشاد شود.

دشن

لغت‌نامه دهخدا

دشن . [ دَ ] (اِ) دستلاف ، که سودای اول اصناف باشد. (برهان ) (آنندراج ). معرب آن داشِن است . (از منتهی الارب ).

دهشته

لغت‌نامه دهخدا

دهشته . [ دَ / دِ هَِ ت ِ ] (اِمص ) بخشش بی ریا و صدقه و خیرات و مبرات . (ناظم الاطباء). عطیه و بخشش . (آنندراج ). داشن . داشاد. عطا. دهشت . (از لغت فرس اسدی ).

نوتیار

لغت‌نامه دهخدا

نوتیار. [ ن َ / نُو ت َ / ن َ / نُو ت َی ْ یا ] (ص مرکب ) تازه و نو به انجام رسیده و ساخته شده . (یادداشت مؤلف ). نیز رجوع به تیار شود: داشن ؛ جامه ٔ نو که پوشیده نشده باشد

جست‌وجوی هم‌قافیه

پاداشن

لغت‌نامه دهخدا

پاداشن . [ ش َ ] (اِ) پاداش . پاداشت : دهد ولی ّ ترا کردگار پاداشن دهد عدوی ترا روزگار بادافراه . فرخی .شتابکارتر از باد وقت پاداشن درنگ پیشه تر از کوه وقت بادافراه . فرخی .خلق را

پاداشن

فرهنگ فارسی عمید

۱. مزد: ◻︎ شتاب گیرد و گرمی به وقت پاداشن / صبور گردد و آهسته وقت بادافراه (فرخی: ۳۵۶).۲. سزای عمل؛ سزا؛ جزا.

باداشن

لغت‌نامه دهخدا

باداشن . [ ش َ ] (اِ) جزای نیکیست ضد بادافراه که جزای بدیست . ناصرخسرو گوید : آن کن از طاعت و نیکی که نداری شرم چون به بینیش در آن معدن باداشن .و جمال الدین عبدالرزاق نیز فرماید : وگر به لذت مشغول احتلامست آن <br

پاداشن

فرهنگ فارسی معین

(شَ) [ په . ] (اِمص .) نک پاداش .

پاداشن

فرهنگ مترادف و متضاد

اجر، انعام، پاداش، پاداشت، جزا، مزد

درپیوند

بیشتر بدانید

داشن

dāšan

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد