داعی الدعاة

dā'iyoddo'āt

معنی

۱. دعوت‌کنندۀ دعوت‌کنندگان؛ رئیس دعاة.
۲. در فرقۀ اسماعیلیه، رئیس مجلس دعوت.

جست‌وجوی دقیق

داعی الدعاة

لغت‌نامه دهخدا

داعی الدعاة. [ عِدْ دُ ] (اِخ ) عبدالجباربن اسماعیل بن عبدالقوی و حاج بن عبدالقوی نیز گفته اند. از بازماندگان انصار فاطمیین به مصر بود از پس آنکه دولت آنان برفته بود، او با گروهی از باطنیه ٔ اسماعیلیه و غیر آنان اتفاق کرد و عماره ٔ یمنی در میان آنان بود بر فریفتن سلطان صلاح ا

داعی الدعاة

لغت‌نامه دهخدا

داعی الدعاة. [ عِدْ دُ ] (ع اِ مرکب ) در درجات و مراتب هفتگانه ٔ اسماعیلیه یعنی ناطق و اساس و امام و حجت و داعی و مأذون و مستجیب ، گاهی میان حجت جزایر و امام درجه ای ذکر میکنند باسم باب که شاید همان است که گاهی هم «حجت اعظم » نامیده میشود و در طریقه ٔ صباحیه (پیروان حسن صباح

داعی الدعاة

فرهنگ فارسی عمید

۱. دعوت‌کنندۀ دعوت‌کنندگان؛ رئیس دعاة.۲. در فرقۀ اسماعیلیه، رئیس مجلس دعوت.

داعی الدعاة

فرهنگ فارسی معین

(یَ دَّ) [ ع . ] (اِمر.) یکی از مراتب دعوت اسماعیلیان ، که رییس مجلس دعوت بوده و روزهای معینی در هفته تشکیل می شد. این مقام پایین تر از «امام » و بالاتر از «داعی کبیر» بود.

جست‌وجوی هم‌آوا

تحویل دپ

DAT

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← تحویل در پایانه

داع داع

لغت‌نامه دهخدا

داع داع . [ ع ِ ع ِ ] (ع صوت ) کلمه ای است که بدان گوسپندان را خوانند یا زجر کنند. (منتهی الارب ).

دایه، تایه،طایه، تایه خانم، دایه آغا

گویش تهرانی

دایه،کسی که به جای مادر بچه را شیر می دهد

داه

لغت‌نامه دهخدا

داه . [ ه َ ] (اِخ )استرابون پارتیها را از مردم داه داند و این مردم وقوم را سکائی شمارد. (ایران باستان ج 3 ص 2192 و 2198). طایفه ای از سکاها که در شمال گرگان و در ساحل جنوب ش

داه

لغت‌نامه دهخدا

داه . [ هِن ](ع ص ) رجل داه ؛ مرد زیرک . ج ، دهاة. (منتهی الارب ).

جست‌وجوی متن

هبةا

لغت‌نامه دهخدا

هبةا. [ هَِ ب َ تُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن کامل ، مکنی به ابوالقاسم و معروف به ابن کامل . داعی الدعاة فاطمیان (عبیدیان ) در مصر بود و در اواخر دولت ایشان قاضی القضاة مصر شد. وی به فخرالامناء لقب میکرد. در ادب و شعر دستی داشت . ابن قاضی شهبة گوید که وی از کبار علماء دولت م

باب

لغت‌نامه دهخدا

باب . (اِخ ) فرقه ٔ سبعیه از باب ، علی بن ابیطالب علیه السلام را خواهند و از ابواب گروه دعوت کنندگان سوی کیش خود را مقصوددارند. || هر یک از وکلای امام دوازدهم درغیبت . و آن درجه ای میان حجت جزایر و امام بوده است و شاید همان «حجت اعظم » باشد که طریقه ٔ صباحیه (پیروان حسن صباح

هبةا

لغت‌نامه دهخدا

هبةا.[ هَِ ب َ تُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن موسی بن داود شیرازی سلمانی ، مکنی به ابونصر و معروف به مؤید فی الدین ، داعی الدعاة و از پیشوایان و نویسندگان اسماعیلیه ، به شیراز متولد گشت و در همانجا دانش آموخت و به مذهب اسماعیلی گروید و به دعوت برای فاطمیان پرداخت . در سال <span clas

اسماعیلیه

لغت‌نامه دهخدا

اسماعیلیه . [ اِ لی ی َ ] (اِخ ) اسماعیلیان . سبعیه . هفت امامیان . باطنیان . باطنیة. حشاشین . ملاحده . فدائیان . فرقه ای از شیعه که سلسله ٔ ائمه را به اسماعیل فرزند مهتر امام جعفر صادق (ع ) ختم کنند و اسماعیل را امام هفتم دانند. اسماعیل نخست از طرف پدر به جانشینی وی تعیین گر

ابوالعلاء

لغت‌نامه دهخدا

ابوالعلاء. [ اَ ب ُ ل ع َ ] (اِخ ) معرّی . احمدبن عبداﷲبن سلیمان بن محمدبن سلیمان بن احمدبن سلیمان بن داود المطهربن زیادبن ربیعةبن الحارث بن ربیعه ٔ تنوخی معری . شاعر لغوی . وی در فنون ادب استاد بود و نحو و لغت را در معره از پدر خویش و به حلب از محمدبن عبداﷲ سعد نحوی فرا گرفت

جست‌وجوی هم‌آغاز

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی . (اِ) (داع ، و الاشهر داعی ) لقبی بزرگان علویان راست به طبرستان و جز آن و گاهی داعی الی الحق گویند و داعی را در اشارت به رئیس اعلایشان بکار برند. (النقود العربیة ص 135).

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی . (اِخ ) (شاه ...) (یا داعی شیرازی ) فخرالعارفین سیدنظام الدین محمودبن حسن الحسنی ، ملقب به داعی الی اﷲ، شاه داعی ، داعی . از سادات حسنی شیراز و از نوادگان داعی صغیر است . داعی صغیر چهارمین امیر سلسله ٔ علویان طبرستان است مقتول 316 هَ .

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی . (اِخ ) (ملا...) برادرملک طیفور بیک و این ملک طیفور بیک از تلامذه ٔ شیخ علی عبدالعال بوده است . (آتشکده ٔ آذر ص 242 چ افست ).

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی . (اِخ ) (مولانا... ) محمد مؤمن ، سیدی عالی گهر، فاضلی درویش سیر به اکثر کمالات متصف و ارباب کمال عصر بجلالت قدرش معترف مستغنی الالقاب و الاوصاف و مهذب الاخلاق چون مؤمن الطاق در ایمان طاق و اصل ایشان از عظمای سادات قم من محال تفرش قم و نعمت صحبت ایشان متنهای آمال اکثر

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی . (اِخ ) از شاعران عثمانی و از منسوبان ایاس پاشا و مردی درویش نهاد بوده است و این دو شعر از جمله ٔ اشعار اوست :دریغ اول نوجوانی بو جهاندن اجل پیکی ایریشوب قلیدی دعوت .دعالر ایدوب آکاجان و و لدن دیدم تاریخ اوله روحنه رحمت .(قاموس اعلا

جست‌وجوی هم‌قافیه

حسن داعی

لغت‌نامه دهخدا

حسن داعی . [ ح َ س َ ن ِ ] (اِخ ) رجوع به حسن بن قاسم داعی علوی و حسن بن زید و علوی داعی و حسن طبری صاحب طبرستان شود.

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی

لغت‌نامه دهخدا

داعی

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

داعی الدعاة

dā'iyoddo'āt

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا