داغ دار

dāqdār

معنی

۱. دارای داغ؛ چیزی که در آن اثر داغ و لکه باشد.
۲. [مجاز] داغ‌دیده؛ مصیبت‌زده.

جست‌وجوی دقیق

داغ دار

فرهنگ فارسی عمید

۱. دارای داغ؛ چیزی که در آن اثر داغ و لکه باشد.۲. [مجاز] داغ‌دیده؛ مصیبت‌زده.

جست‌وجوی هم‌آوا

س. م. س.

DAC

داغ داغ

لغت‌نامه دهخدا

داغ داغ . (ص مرکب ) دارای نشانها و لکه ها و خطوط برنگی خلاف رنگ متن .

داغ – داغ

داغ بالای داغ

لغت‌نامه دهخدا

داغ بالای داغ . [ ی ِ ] (اِ مرکب ) کنایه از رسیدن مصائب پی درپی است . (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). دردی پس دردی . رنجی پس رنجی دیگر. تعب و المی بدنبال الم و تعبی دیگر.

داغ دیدن، داغ دیده

جست‌وجوی متن

درمان داغ‌داری

bereavement therapy

منمر

لغت‌نامه دهخدا

منمر. [ م ُ ن َم ْ م َ ] (ع ص ) دگرگون و متغیر شده . || پلنگی کرده شده . || داغ دار و لکه دار شده . (ناظم الاطباء).

لتح

لتح . [ ل َ ] (ع مص ) کلوخ انداختن بر اندام یا به روی کسی پس داغ دار ساختن یا کور کردن چشم وی را. || نگاه کردن به کسی . || آرمیدن با زن . || چیزی باقی نگذاشتن نزد کسی . || به دست زدن کسی را. (منتهی الارب ).

دردآشنا

فرهنگ فارسی عمید

کسی که به درد و رنج خو گرفته باشد و به درد و رنج کس دیگر پی ببرد؛ دردمند: ◻︎ سخت می‌ترسم چو برگ لاله گردد داغ‌دار / گوش گل از نالهٴ درد‌آشنای بلبلان (صائب: لغت‌نامه: دردآشنا).

داغ دل

فرهنگ فارسی عمید

کسی که مرگ عزیزی دیده باشد یا از حادثۀ ناگواری اندوهگین باشد؛ دارای دل داغ‌دار؛ شکسته‌دل؛ دل‌شکسته: ◻︎ زواره بیاورد از آن سو سپاه / یکی لشکری داغ‌دل کینه‌خواه (فردوسی: ۵/۳۸۱)، ◻︎ شبی از شبان داغ‌دل خفته بود / ز کار زمانه برآشفته بود (فردوسی: ۱/۱۶۸).

جست‌وجوی هم‌آغاز

داغ

لغت‌نامه دهخدا

داغ . (ص ، اِ) نشان . (برهان ). علامت و نشان چیزی . سمة. (منتهی الارب ) (دهار). وسم . کدمة. دماع . (منتهی الارب ). نشان چیزی بر چیزی . چنانکه در حوض یا آب انبار گویند: داغ آب تا فلان حد پیداست ؛ یعنی نشان آب . و بعضی گفته اند داغی که می سوزانند معنی حقیقی و به معنی نشان مجازی

داغ

فرهنگ فارسی عمید

۱. [عامیانه] بسیارگرم؛ سوزان.۲. [مجاز] جالب؛ هیجان‌انگیز.۳. (اسم) [مجاز] نشانه.۴. (اسم) [مجاز] غم و اندوه و درد و رنج که از مرگ عزیزی به انسان دست دهد: ◻︎ ای خضر غیر داغ عزیزان و دوستان / حاصل تو را ز زندگی جاودانه چیست؟ (صائب: ۴۰۹).۵. [مجاز] اندوه سخت از ناامیدی و حرمان: ◻︎

داغ

stigma 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

خصیصه یا نشان یا علامتی که بیماری خاصی را مشخص کند

داغ

دیکشنری فارسی به عربی

حار , خانق , صنف , علامة , لطخة

داغ

دیکشنری فارسی به انگلیسی

brand, controversial, fervent, fervid, feverish, fiery, flaming, heated, hot, lively, red-hot, spot, stain, sweltering

جست‌وجوی هم‌قافیه

پیازداغ

لغت‌نامه دهخدا

پیازداغ . (اِ مرکب ) پیاز خرد بریده ٔ در روغن سرخ کرده . پیاز بقطعات کوچک و خرد بریده و بر روغن سرخ کرده . پیاز روغن .

پیربداغ

لغت‌نامه دهخدا

پیربداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) پسر میرزاجهانشاه از سلسله ٔ قراقوینلو. او بر پدر عصیان ورزید و قلعه ٔ بغداد را تصرف کرد و بسال 870 هَ . ق . بتدبیر پدر بدست برادر خویش محمدی کشته شد. برفراز کوهی خشک و داغ در راه سمنان و طهران حائطی وسیع دیده میشود گو

تاشلی داغ

لغت‌نامه دهخدا

تاشلی داغ . (اِخ ) از کوههای مرتفع شرق آذربایجان . رجوع به جغرافیای تاریخی غرب ایران تألیف کریمی ص 24 شود.

حاجی داغ

لغت‌نامه دهخدا

حاجی داغ . (اِخ ) نام محلی است در آذربایجان ، و در آنجا معدن زغال سنگ هست ، و اهالی برای مصرف خود بطرز عادی یعنی کندن چاههای کم عمق از آن استفاده میکنند. رجوع به جغرافیای اقتصادی ایران تألیف کیهان ص 229 شود.

داغ بالای داغ

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

داغ دار

dāqdār

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

گویش تهرانی

جست‌وجوی متن

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا