دامیلغتنامه دهخدادامی . (اِخ ) اسمش قلی است در آن بلده [ یزد ] بسرتراشی میگذرانیده . این قطعه از اوست :شنیدم که دوشینه در بزم غیرمی ناب از جام زر خورده ای ندانم در آن بزم پرشور و شردوپیمانه یا بیشتر خورده ای بهر حال در شهر آوازه است که جز باده چیز دگر خورده ای .(آت
دامیلغتنامه دهخدادامی . (اِخ ) (مولانا...)استرآبادی است و قصیده ٔ او نیکوست و بسی خوش طبع و خوش خلق است و خیالات غریبه دارد و این مطلع از اوست :آن پری را که ز گلبرگ قبا در بر اوست هر طرف بند قبا نیست که بال و پر اوست .(مجالس النفائس ص 2
دامیلغتنامه دهخدادامی . (اِخ ) ملاعبدالواسع خلف ملا کلبعلی همدانی . اما خود در اصفهان متولد شده باعتدال آب و هوای آن دیار خلدآثار نهال قامتش تربیت یافته خود را اصفهانی میدانست . نظر بفطرات اصلی در اوایل سن اکثر علوم رسمی دیده و در اکثر فنون حکمت خصوص ریاضی مهارت داشته و بعلت وسعت مشرب و حداثت
دامیلغتنامه دهخدادامی . (ص نسبی ) صیاد راگویند. (برهان ). دامیار. شکارچی . شکارگر. || منسوب به دام . متعلق به دام . (شعوری ج 1 ص 432).
دامیلغتنامه دهخدادامی . (ع ص ) نعت فاعلی ازدمی . که خون از وی چکد یا تراود یا پالاید. || هو دامی الشفة؛ او فقیرست . (منتهی الارب ). و فی الاساس دامی الشفة؛ حریص علی الطلب . (اقرب الموارد).
غزال اَبلقGazella damaواژه‌های مصوب فرهنگستانگونهای از تیرۀ گاویان و راستۀ زوجسُمسانان با جثۀ بزرگ که بخشاعظم بدن آن قهوهای مایل به قرمز و صورت و کفل و قسمت زیرین بدن آن سفید است و لکه‌ای سفید بر روی گلو دارد
تیزشاخ افریقاییOryx dammahواژه‌های مصوب فرهنگستانگونهای از تیرۀ گاویان و راستۀ زوجسُمسانان که بدنش کرم‌رنگ، اما بخش بالایی سر و گردن و پایین شانهها قهوهای مایل به قرمز است و شاخ‌هایی طویل و نوک‌تیز و متمایل به عقب دارد
بادگیر سپر جلوair dam, bumper air damواژه‌های مصوب فرهنگستانقطعهای در زیر سپر جلو که ضمن کاهش جریان هوا در زیر خودرو، باعث کاهش پسار و برار وارد بر خودرو می‌شود
دامیدگیلغتنامه دهخدادامیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) صفت دامیده . حالت و چگونگی دامیده . رجوع به دامیده و دامیدن شود.
دامیاریلغتنامه دهخدادامیاری . (حامص مرکب ) عمل دامیار. صید. صیدکاری . شکارگری . صیادی . عمل گرفتار کردن شکار با دام و تله : گفتا که برسم دامیاری مهمان توام بدانچه داری . نظامی .|| ماهیگیری .
دامیانلغتنامه دهخدادامیان . (اِخ ) (... فورمان ) از صناع و مهره ٔ مشهور صنعت منبت کاری در ناحیه ٔ اراغوان (اراگون ) اندلس . (الحلل السندسیه ص 311 ج 1).
دامیدگیلغتنامه دهخدادامیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) صفت دامیده . حالت و چگونگی دامیده . رجوع به دامیده و دامیدن شود.
دامیاریلغتنامه دهخدادامیاری . (حامص مرکب ) عمل دامیار. صید. صیدکاری . شکارگری . صیادی . عمل گرفتار کردن شکار با دام و تله : گفتا که برسم دامیاری مهمان توام بدانچه داری . نظامی .|| ماهیگیری .
دامیده شدنلغتنامه دهخدادامیده شدن . [ دَ / دِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) ذرو. (تاج المصادر بیهقی ). برداشتن باد چیزی را. بباد دادن و برداشتن باد چیزی را. (مجمل اللغة).
دامیانلغتنامه دهخدادامیان . (اِخ ) (... فورمان ) از صناع و مهره ٔ مشهور صنعت منبت کاری در ناحیه ٔ اراغوان (اراگون ) اندلس . (الحلل السندسیه ص 311 ج 1).
دودامیلغتنامه دهخدادودامی . [ دُ ] (اِ مرکب ) پارچه ٔ ململ گلدار. || گلهای پارچه ٔ قلاب دوزی . (ناظم الاطباء).
خدامیلغتنامه دهخداخدامی . [ خ ِ ] (اِخ ) ابونصر زهیربن حسن بن علی بن محمدبن یحیی بن خدام بن غالب کلانی سرخسی خدامی . وی از خاندان خدام و فقیهی فاضل بود. از ابی طاهر محمدبن عبدالرحمن مخلص و جز او نقل حدیث کرد و از او جماعتی حدیث نقل کردند. مرگ او به چهار صد و پنجاه و اندی اتفاق افتاد. (از انساب
خدامیلغتنامه دهخداخدامی . [ خ ِ ] (اِخ ) ابواسحاق خدامی از اجله ٔ فقیان و اصحاب رای و زاهدان بود و در ربیعالاول سال 321 هَ .ق . درگذشت . (از انساب سمعانی ).
خدامیلغتنامه دهخداخدامی . [ خ ِ ] (اِخ ) ابونصر زهیربن زهیر خدامی نوه ٔ ابونصر زهیربن حسن خدامی است . وی از کتاب تحفة العالم و فرجه المتعلم سیدابوالمعالی محمدبن محمدبن زید بغدادی حدیث میکرد و من (= سمعانی ) آن کتاب را از اول تا آخر بنزد او در میهنه خواندم . وی در میهنه مسکن داشت و مرگش بسال پا
خدامیلغتنامه دهخداخدامی . [ خ ِ ] (ص نسبی ) نسبت به خاندانهایی است در سرخس بجدی خِدام . (از انساب سمعانی ).
