داننده

dānande

معنی

۱. دانا.
۲. [قدیمی] کسی که امری یا مطلبی را می‌داند؛ آگاه.
۳. [قدیمی] استاد؛ ماهر: ◻︎ بیارید داننده‌آهنگران / یکی گرز فرمای ما را گران (فردوسی: ۱/۷۱).

جست‌وجوی دقیق

داننده

لغت‌نامه دهخدا

داننده . [ ن َ دَ / دِ ] (نف ) صفت فاعلی از دانستن . عالم . دانا. دانشمند.عارف . دانشور. علیم . شاعر. آگاه . مطلع : زه دانارا گویند که داند گفت هیچ نادان را داننده نگوید زه . رودکی .<b

داننده

فرهنگ فارسی عمید

۱. دانا.۲. [قدیمی] کسی که امری یا مطلبی را می‌داند؛ آگاه.۳. [قدیمی] استاد؛ ماهر: ◻︎ بیارید داننده‌آهنگران / یکی گرز فرمای ما را گران (فردوسی: ۱/۷۱).

داننده

فرهنگ فارسی معین

(نَ دِ یا دَ) (ص فا.) 1 - واقف ، آگاه . 2 - عالم ، بامعرفت . ج . دانندگان .

داننده

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: dānande) دارنده‌ی علم و توانایی ، دانا؛ (در قدیم) استاد، ماهر حاذق ، واقف و آگاه به امری .

جست‌وجوی هم‌آوا

دیاننده

دیاننده . [ دَ ن َن ْ دَ ] (اِخ ) معروف به سوامی دیاننده (از 1824 تا 1884 م .) مصلح دینی هندی . مؤسس فرقه ٔ دینی «آریا سمج » و معتقد به خدایی غیرشخصی و به «ودا» و مخالف بت پرستی بود برای احقاق حق فرقه ٔ نجس

داننده مرد

لغت‌نامه دهخدا

داننده مرد. [ ن َ دَ / دِ م َ ] (اِمرکب ) مرد داننده . مرد دانا. مرد عالم : چنین داد پاسخ که داننده مردکه دارد ز کردار بد روی زرد. فردوسی .چو بهرام را دید داننده مردبر او آفرین

داننده دل

لغت‌نامه دهخدا

داننده دل . [ ن َ دَ / دِ دِ ] (ص مرکب ) دانادل . داناضمیر. دل آگاه : چنین گفت داننده دل برهمن که مرگی جدایی است جان را زتن .اسدی .

دانندگی

لغت‌نامه دهخدا

دانندگی . [ ن َ دَ/ دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی داننده . عمل داننده . صاحب معلومات و دانش و علم بودن . دانائی : خردمند گفت ای شه پهلوان به دانندگی پیر و بر تن جوان . دقیقی .کسی کو س