دبیبلغتنامه دهخدادبیب . [ دَ ] (ص ) هر چیز که آنرا نرم کوفته باشند. (برهان ). نیک سوده . سوده . نرم کوفته . (غیاث ) (از جهانگیری ).
دبیبلغتنامه دهخدادبیب . [ دَ ] (ع مص ) دب . (منتهی الارب ). نرم رفتن . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن ) (تاج المصادر). بنرمی رفتن . نرم رفتن بر زمین . مدب .- دبیب نمال ، دبیب النمل ؛ نرم رفتاری مورچگان . حرکت آرام مورچه . رفتار مورچگان که با سکوت و آرامش همراه است
دبیبفرهنگ فارسی عمید۱. خزیدن؛ نرم رفتن؛ خزیدن بر روی زمین مانند خزیدن مار.۲. روی دست و پا راه رفتن.۳. (اسم) حشرات ریز که بر روی آب پرواز کنند.۴. (صفت) چیزی که آن را نرم کوفته باشند.
دبیبفرهنگ فارسی معین(دَ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) خزیدن ، به نرمی رفتن . 2 - (اِ.) هر چیزی که آن را نرم کوفته باشند. 3 - هوام ریز که در آب پرواز کند.
دببلغتنامه دهخدادبب . [ دَ ب َ ] (ع اِ) گوساله ٔ نخست زاده . || موی اولین کوچک و نرم . دببان . || انبوهی موی . دببان . (منتهی الارب ).
ذببلغتنامه دهخداذبب . [ ذَ ب َ ] (ع مص ) ذَب ّ. ذبوب . ذَبب ِ شفه ؛ هواسیدن و خوشیدن و پژمریدن لب از تشنگی و جز آن . || ذبب جسم ؛ لاغر شدن تن . || ذبب نبت ؛ پژمریدن گیاه . پلاسیدن سبزه . || ذبب نهار؛ اندک باقی ماندن از روز. || ذبب لون ؛ بگردیدن گونه . متغیر شدن رنگ .
ذبیبلغتنامه دهخداذبیب . [ ذَ ] (ع مص ) هواسیدن لب از تشنگی ، یعنی خوشیدن و پژمریدن آن . (از تاج المصادر بیهقی ).
ادبلغتنامه دهخداادب . [ اَ دَب ب ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از دب ّ و دبیب . نرم رونده تر.- امثال : ادب ّ من ضَیْوَن ؛ الضیون السنّور الذکر و کان القیاس ان یقال ضین و هذا من التصحیح الشاذ و تصغیره ضیین و بعضهم یقول ضییون . قال الشاعر:
دبةلغتنامه دهخدادبة. [ دَب ْ ب َ ] (ع اِ)کدو. || خنور روغن . (منتهی الارب ). رجوع به دبه مأخوذ از تازی در ماده ٔ بعد شود. || آوندیست تخم را. || تل ریگ . || ریگ توده ٔ سرخ . || ریگ مستوی . || زمین هموار. || یکبار نرم گام زدن . (اسم است مرة را از دَبیب ). ج ، دِباب . (منتهی الارب ). || چیز بس
دبةلغتنامه دهخدادبة. [ دَب ْ ب َ ] (ع اِ)کدو. (از منتهی الارب ). || خنور روغن . (ازمنتهی الارب ). ظرف روغن . آوند روغن . روغن دان . || ظرف باروت . جای باروت رجوع به دبه شود. || آوندی است تخم را. || آوندی است از آبگینه بشکل مرغابی . || تل ریگ . || ریگ توده ٔ سرخ . || ریگ مستوی . || زمین هموار
دلفلغتنامه دهخدادلف . [ دَ / دَ ل َ ] (ع مص ) گام خُرد نهادن . (المصادر زوزنی ). آهسته رفتن به رفتار قیدیان . (از منتهی الارب ). راه رفتن مرد سالخورده یا شخص در بند با گامهای متقارب ، و یا راه رفتن بالاتر از «دبیب » و نرم رفتن مانند سپاهی که بسوی سپاه دیگر ر
مدبلغتنامه دهخدامدب . [ م َ دَب ب / دِب ب ] (ع اِ) مجری . (المنجد). جائی که در آن چیزی روان می گردد و یا می لغزد. (ناظم الاطباء): مدب السیل و النمل ؛ مجرای سیل و مورچه . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). آنجا که آب رود. (مهذب الاسماء). جای و موضع نرم رفتن .
تدبیبلغتنامه دهخداتدبیب . [ ت َ ] (ع مص ) نشتافتن در رفتن . (زوزنی ). به آرامی راه رفتن . (متن اللغه ). نیک نرم رفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).