درانندهلغتنامه دهخدادراننده . [ دَ / دِ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) درنده : گر نبودش کار از الهام اله او سگی بودی دراننده نه شاه .مولوی .
درادوزافرهنگ فارسی عمید۱. دراننده و دوزنده.۲. کسی که خوب ببرد و خوب بدوزد.۳. [مجاز] شخص باتجربه و دانا که هرگاه کار خطا و ناصواب از او سر بزند به‌زودی و خوبی اصلاح کند: ◻︎ خه‌خه ای دلبر درادوزا / خوب می‌درّی و خوش می‌دوزی (کمال‌الدین‌اسماعیل: ۷۲۵).
الهلغتنامه دهخدااله . [ اِ لاه ] (ع اِ) پرستیده . بمعنی مألوه است ، و هر پرستیده اله باشد نزد پرستنده ٔ آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). معبود مطلقاً، بحق یا بباطل . ج ، آلِهَة. (از اقرب الموارد) : ما در این گفتگو که از یک سوشد ز ناقوس این ترانه بلندکه یکی
