دراییدن

darāy(')idan

۱. گفتن؛ سخن گفتن؛ سخن سر کردن: ◻︎ کسی که ژاژ دراید به درگهی نشود / که چرب‌گویان آنجا شوند کند زبان (فرخی: ۳۲۷).
۲. آواز کردن؛ بانگ برآوردن.