درخشندهلغتنامه دهخدادرخشنده . [ دُ / دَ / دِ رَ ش َ دَ / دِ ] (نف ) تابنده . (آنندراج ). پرتواندازنده . آنچه می درخشد. درخشان . تابان . نورانی . روشن . تابدار. (ناظم الاطباء). اجوج . اِلَّق . بر
درخشندگیلغتنامه دهخدادرخشندگی . [ دُ / دَ / دِ رَ ش َ دَ / دِ ] (حامص ) نور. روشنی . ضیا. (ناظم الاطباء). تابندگی . پرتوافکنی . بریق . بهاء. تشعشع. تلالؤ. لصیف : با د
نادرخشندهلغتنامه دهخدانادرخشنده . [ دُ / دِرَ ش َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) نادرخشان . که درخشنده و تابناک نیست . مقابل درخشنده . رجوع به درخشنده شود.
نادرخشندهلغتنامه دهخدانادرخشنده . [ دُ / دِرَ ش َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) نادرخشان . که درخشنده و تابناک نیست . مقابل درخشنده . رجوع به درخشنده شود.