دردابلغتنامه دهخدادرداب . [ دَ ] (اِ) دستنبویه را گویند و آن میوه ای باشد کوچک و مدورو خوشبوی شبیه به خربزه . (برهان ). دستنبویه . (الفاظالادویة) (اختیارات بدیعی ) (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
دردیابلغتنامه دهخدادردیاب . [ دَرْدْ ] (نف مرکب ) درد یابنده . آنچه درد کند: متألم ؛ چشم دردیاب . دردگین .
دردبلغتنامه دهخدادردب . [ دَ دَ ] (ع ص ) امراءة دردب ؛ زنی که به شب آمد و رفت نماید. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دستنبوفرهنگ فارسی عمید۱. (زیست‌شناسی) میوه‌ای خوش‌بو، زردرنگ، و شبیه گرمک که خط‌های سبز و سفید دارد.۲. (زیست‌شناسی) بوتۀ این گیاه که شبیه بوتۀ گرمک است؛ درداب.۳. [قدیمی] میوه و هر چیز خوش‌بو که برای بوییدن در دست بگیرند.
ثغاریرلغتنامه دهخداثغاریر. (ع اِ) درداب . شمامه . دستنبویه . کچری . و بلغت اهل شام شمام خوانند و به فارسی دستنبو و به اصفهانی دستنبویه . (اختیارات بدیعی ). و آن نوعی از خربزه ٔکوچک است در نهایت خوش خط و خالی و خوش بوئی بوئیدن آن دماغ را گرم کند و سُده بگشاید. (برهان قاطع).
دست انبویهلغتنامه دهخدادست انبویه . [ دَ اَم ْ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) دست انبو. دست انبوی . دستنبویه . گلوله ای باشد مرکب از عطریات که آنرا بجهت بوئیدن بر دست گیرند و به عربی شمامه خوانند. (برهان ). گویا به معنی هر چیز معطر که به دست دارند بوئیدن را. (یادداشت هر مر
دستنبویهلغتنامه دهخدادستنبویه . [ دَ تَم ْ ی َ / ی ِ ] (اِمرکب ) دستنبو. دستنبوی . دستنبوه . دست انبویه . دست بویه . گلوله ای که از اقسام عطریات سازند و پیوسته در دست گیرند و بوی کنند. و آنچه از لخلخه و خوشبوی که آنرا به دست توان گرفت و به عربی شمامه گویند. (برها
