دردورلغتنامه دهخدادردور. [ دُ ] (اِخ ) تنگنائی است به کنار دریای عمان . (منتهی الارب ). موضعی است درسواحل دریای عمان و آن تنگه ای است بین دو کوه که کشتیهای کوچک از آن عبور می کنند. (از معجم البلدان ). وفی هذا البحر جبال عمان و فیها الموضع الذی یسمی الدردور و هو مضیق بین جبلین تسلکه السفن الصغا
دردورلغتنامه دهخدادردور. [ دُ / دَ ] (ع اِ) گرداب که غرق کند. (منتهی الارب ). محلی در دریا که آب آن میجوشد و می چرخد، و درآن بیم غرق شدن است . (از اقرب الموارد). گرداب . (مهذب الاسماء). گرداب مهلک و غرق کننده ، و گویند عربی است . (برهان ). ج ، دَرادیر. (مهذب ا
دیردورلغتنامه دهخدادیردور. [ دَ / دُو ] (ص مرکب ) از کواکب ، بطی ءالسیر چون کیوان . (آنندراج ) (بهار عجم ).
دردآرلغتنامه دهخدادردآر. [ دَ ] (نف مرکب ) دردآرنده . دردآورنده . اسم فاعل از درد آوردن . (از برهان ). چیزی که موجب درد می گردد. (ناظم الاطباء).
دردارلغتنامه دهخدادردار. [ دَ ] (اِ) درختی است که پشه بار می آورد و به عربی شجرةالبق خوانند و بعضی گویند سفیددار همانست . (برهان ). آنرا دارون گویند و نام دیگرش سپیددار است و آنرا پشه دار نیز گویند. (از آنندراج ). شجرالبق خوانند و در پارسی درخت پشه خوانند و به شیرازی سفیدار. (از اختیارات بدیعی
دردارلغتنامه دهخدادردار. [ دَ ] (ع اِ) آواز دهل . (منتهی الارب ). صوت طبل . درختی است بزرگ و آنرا گلهایی زردرنگ و برگهایی خاردار و میوه ای مانند قرنها و شاخهای دفلی است . (از اقرب الموارد). معرب دردار فارسی است . || در تداول عامیانه ، گیاهی است کوچک و خاردار که شتران آنرا می چرند. (از اقرب الم
دردارلغتنامه دهخدادردار. [ دَ ] (نف مرکب ) (از: در، باب + دار، ماده ٔ مضارع داشتن ) دردارنده . دارنده ٔ در. که صاحب در است .- کوچه ٔ دردار؛ که در مدخل آن در یا دروازه نصب شده باشد و دربند دارد. || دارنده ٔ در. دارنده ٔ سرپوش . قاپاق دار. || سرپوش دار: ظرف دردار. || دربان . (برهان ). بواب .
اطراطیقوسلغتنامه دهخدااطراطیقوس . [ اَ ] (معرب ، اِ) جوب کلان . (یادداشت مؤلف ). یونانی است بمعنی شبیه الکواکب و بعربی معروف به حالبی است جهت آنکه تعلیق آن بالخاصیة اورام حادث در حالب را نافع است .گیاهی است ساق آن کمتر از ذرعی و صلب و خشن و بر اطراف آن گلی شبیه به بابونه و بعضی مایل به بنفش و درد
تازشلغتنامه دهخداتازش . [ زِ ] (اِمص ) قطره زدن . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). || تاختن و تک و پوی کردن باشد. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). دویدن . (غیاث اللغات ). اسم مصدر تازیدن است . (فرهنگ نظام ). محمدمعین در حاشیه ٔ برهان آرد: پهلوی «تاچشن » از تاز+ ش (اسم مصدر) :
