درو

dero[w]

۱. = درویدن
۲. (اسم مصدر) برش بوته‌های جو و گندم یا گیاهان دیگر از روی زمین با داس یا ماشین درو.
⟨ درو کردن: (مصدر متعدی) بریدن گیاهان از روی زمین با داس یا ماشین درو؛ درویدن.

حصاد، خرمن، غلهچینی، محصول، محصولبرداری ≠ کاشت، بذرافشانی