دستارچهلغتنامه دهخدادستارچه . [ دَ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) مصغر دستار. دستار کوچک . روپاک و دستمال . (برهان ). رومال . (غیاث ) (آنندراج ). حوله . (یادداشت مرحوم دهخدا). اسبیدرک . سبیدرک . دزک . مَشوش . ستجة. شنجة. مندیل . (دهار) : از آمل دس
دستورهلغتنامه دهخدادستوره . [ دَس ْت ْ وَ رَ / رِ ](اِ مرکب ) دست اره . (شعوری ج 1 ص 429). دستره . دست اره .اره ٔ دستی . || گوشواره . (ناظم الاطباء).
دستورچهلغتنامه دهخدادستورچه . [ دَ چ َ/ چ ِ ] (اِ مصغر) این کلمه در بیتی از دیوان ناصرخسرو (چ تقوی ص 55) آمده است اما در چاپ جدید (مینوی -محقق ص 86) بجای آن «دستارچه » است . در صورت صحت ضبط، ظاه
دستوریهلغتنامه دهخدادستوریه . [ دَ ری ی َ ] (مص جعلی ، اِمص ) بودن کوکب مباین شمس (در احکام نجوم ). (مفاتیح العلوم ).
دستیارهلغتنامه دهخدادستیاره .[ دَس ْت ْ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) دست برنجنی که از نقره و طلا باشد. (آنندراج ). دستنبد. دستوانه . دستیانه .
دستارچه سازلغتنامه دهخدادستارچه ساز. [ دَ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) هر چه از تحفه و هدیه در دستارچه کرده بفرستند. (آنندراج ). و رجوع به دستارچه شود.
سپردکلغتنامه دهخداسپردک . [ س َ / س ِ پ َ دَ ] (اِ) دستارچه . (اشتینگاس ). دستارچه و عمامه ٔ کوچک . (ناظم الاطباء).
درکلغتنامه دهخدادرک . [ دَ رَ ] (اِ) ظاهراً صورتی است از دزک . (یادداشت لغتنامه ). دستارچه را گویند که رومال و روپاک باشد. (برهان ) (آنندراج ). دست پاک و دستمال و دستارچه . (لغت محلی شوشتر). رجوع به دزک شود.
اسبیدرکلغتنامه دهخدااسبیدرک . [ اِ رَ ] (اِ) سبیدرک . سپیدرک . دستارچه . دستمال . حوله . و رجوع به سپیدرک شود.
دستارچه سازلغتنامه دهخدادستارچه ساز. [ دَ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) هر چه از تحفه و هدیه در دستارچه کرده بفرستند. (آنندراج ). و رجوع به دستارچه شود.
سردستارچهلغتنامه دهخداسردستارچه . [ س َ رِ دَ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از مسلسل . (آنندراج ) : زآن سردستارچه ٔ بی بهادر دل بدخواه بسی ریشها.میرخسرو (از آنندراج ).
