دستانلغتنامه دهخدادستان . [ دَ ] (اِ) مخفف داستان . (از ناظم الاطباء). حکایت و افسانه . (برهان ) (از غیاث ). حکایت و اخبار. (جهانگیری ). تاریخ و افسانه و قصه و حکایت . (ناظم الاطباء). مثل و داستان . حکایت . قصه . (یادداشت مرحوم دهخدا) : آن دل که گفت از غم گیتی مسلمم
دستانلغتنامه دهخدادستان . [ دَ ] (اِ) مکر و حیله و تزویر. (برهان ). مکر و حیله . (جهانگیری ) (غیاث ). مکر. (مهذب الاسماء).حیلت و رنگ . (فرهنگ اسدی ). حیلت . (اوبهی ). آرنگ . (از برهان ). گربزی . افسون . مکیدت . کید. فریب . ملفقة. خدعه . خدیعت . خداع . تنبل . کنبوره . ترفند :</
دستانلغتنامه دهخدادستان . [ دَ ] (اِخ ) تخلص میرزا حبیب اصفهانی دانشمند ایرانی اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هَ . ق . و معروف به حبیب افندی . رجوع به حبیب اصفهانی در همین لغت نامه شود.
دستانلغتنامه دهخدادستان . [ دَ ] (اِ) جمع دست است که دستها باشد برخلاف قیاس . (برهان ) (از غیاث ). ایدی : تو آن ملک داری که نتوان ستدز دست تو دستان دستان سام . سوزنی .دستان که تو داری ای پری روی بس دل ببری به مکر و دستان . <
دستانلغتنامه دهخدادستان . [ دَ ] (اِ) در تداول خانگی و تداول عامه ، اطاق خرد که راه به اطاق بزرگ دارد. قهوه خانه ٔ کوچک در خانه . جائی چون پسینه وصندوقخانه و پستوی اطاقی . پسینه و صندوقخانه ٔ کوچک .پستوی خرد. دستدان . جای کوچکی در خانه برای نهادن ظروف و حوائج دیگر. || جای هیزم و جز آن . کته .
دشتانلغتنامه دهخدادشتان . [ دَ ] (ص ) حایض و زنی که خون حیض از وی آید. (ناظم الاطباء) (از برهان ) (از آنندراج ). || (اِ) حیض و مسمغند. (ناظم الاطباء).
گذشتگانلغتنامه دهخداگذشتگان . [ گ ُ ذَ ت َ / ت ِ ] (اِ) ج ِ گذشته . ماسلف . متقدمین . (آنندراج ). اسلاف . پیشینیان : چنان خوانده ام از اخبار گذشتگان که وقتی امیری رسولی فرستاد به ملک فارس ... (نوروزنامه ). و نیکوتر آنکه سیرتهای گذشتگان را
دشتانmenstruationواژههای مصوب فرهنگستانخروج طبیعی و دورهای خون و بافتهای مخاطی از زهدان ناباردار متـ . قاعدگی
دستانگرلغتنامه دهخدادستانگر. [ دَ گ َ ] (ص مرکب ) حیله گر. مکار. فریبکار : به دستانگری ماند این چرخ پیرگهی چون پلاس است و گه چون حریر.فردوسی .
دستانگریلغتنامه دهخدادستانگری . [ دَ گ َ ](حامص مرکب ) حیله گری . مکاری . فریبکاری : همه دستانگری بود آن چو پیدا گشت راز اوخرد هم داستان نبود که باشد شاه دستانگر.معزی (از آنندراج ).
دستانهلغتنامه دهخدادستانه . [ دَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) دست برنجن . النگو. (یادداشت مرحوم دهخدا). || موزه ٔ دست . (آنندراج ). دستکش . (ناظم الاطباء). چیزی است از پوست یا پشم که بجهت دفع اذیت سرما به دست پوشند.(لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). قولچاق . || چیزی است
دستانهslide 2واژههای مصوب فرهنگستانوسیلهای برای برخی شیوههای نوازندگی گیتار که با لغزاندن آن بر روی سیمها، پردهگیری صورت میگیرد
دستان طرازلغتنامه دهخدادستان طراز. [ دَ طِ / طَ ] (نف مرکب ) دستان طرازنده . دستان زن . نغمه سرا. (آنندراج ).
دستان نشانیلغتنامه دهخدادستان نشانی . [ دَ ن ِ ] (حامص مرکب )(اصطلاح موسیقی ) پرده بندی . (یادداشت مرحوم دهخدا).
دستان نوازلغتنامه دهخدادستان نواز. [ دَ ن َ ] (نف مرکب ) دستان نوازنده .نوازنده ٔ دستان . نوازنده ٔ آهنگ موسیقی : همی آمد از بیشه هرسو فرازنه گوینده پیدا نه دستان نواز. اسدی .شدآگه که دانای دستان نوازبه دستان بر او داشت پوشیده راز.<b
دستان نوازیلغتنامه دهخدادستان نوازی . [ دَ ن َ ] (حامص مرکب ) عمل دستان نواز. نواختن آهنگ موسیقی . || نغمه خوانی . سرودخوانی . زمزمه سازی : معلم چون کند دستان نوازی کند کودک همیدون پای بازی .(ویس و رامین ).
دستان زدنلغتنامه دهخدادستان زدن . [دَ زَ دَ ] (مص مرکب ) نغمه سرائی کردن . نغمه سرودن . آواز خواندن . آواز دردادن . سرود خواندن : یکی نغز دستان بزد بر درخت کزآن خیره شد مرد بیداربخت . فردوسی .هزاردستان دستان زدی بوقت بهارکنون همی نز
دردستانلغتنامه دهخدادردستان . [ دَس ِ ] (نف مرکب ) دردستاننده . دردچین . ستاننده ٔ درد. دردگیرنده . || بمجاز، غمخوار : من دردستان تو نهانی تو درد دل که می ستانی ؟نظامی .
دودستانلغتنامه دهخدادودستان . [ دُ دَ ] (اِ مرکب ) (اصطلاح جانورشناسی ) جانورانی که دو دست دارند. (لغات فرهنگستان ).
پور دستانلغتنامه دهخداپور دستان . [ رِ دَ ] (اِخ ) مراد رستم فرزند زال است . پهلوان داستانی معروف : ورا هوش در زاولستان بودبدست تهم پور دستان بود. فردوسی .یکی موبدی رفت و پیمود راه بَرِ پور دستان ، یل کینه خواه . <p class="autho
خردستانلغتنامه دهخداخردستان . [ خ ِ رَ دِ ] (اِ مرکب ) محل انبوهی عقل . آن عوالم عقل که اعلی است از عالم نفوس . (انجمن آرای ناصری ).
خودستانلغتنامه دهخداخودستان . [ خوَ / خ ُ دِ ] (اِ) شاخ تازه ای باشد که از درخت تاک انگور سر زند و آنرا بسبب خوشمزگی می خورند. (برهان قاطع).