دستغالهلغتنامه دهخدادستغاله . [ دَ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) دسغاله (در لهجه ٔ قزوین ). آلتی آهنین تیز خمیده با دسته ٔ چوبی علف بریدن را. علف چین . آلت علف چینی . (یادداشت مرحوم دهخدا). دستره . علف بر. داس . دستقاله . (ناظم الاطباء).
دستقالهلغتنامه دهخدادستقاله . [ دَ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) داس دروگری . دستکاله . (ناظم الاطباء). و رجوع به دستغاله شود.
دستکالهلغتنامه دهخدادستکاله . [ دَ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) داس . (آنندراج ). دستغاله . علف بر. داس دروگری . (ناظم الاطباء).
منگاللغتنامه دهخدامنگال . [ م َ ] (اِ) داس . دستغاله : به دور راهت نمی دهند منگالت را که نمیگیرند. (امثال و حکم دهخدا ج 1 ص 402).
غالهلغتنامه دهخداغاله . [ ل َ / ل ِ ] (پسوند) مزید مؤخر و علامت تصغیر باشدمانند گاله ، در کلمات ذیل : داس غاله . بزغاله . درغاله (مخفف دره غاله ). جزغاله . کنغاله . چغاله . دستغاله .
