دشتبان

daštbān

معنی

نگهبان دشت؛ نگهبان کشتزار یا چراگاه.

مترادف

پالیزبان، فالیزبان، لتهبان، ناطور

جست‌وجوی دقیق

دشتبان

لغت‌نامه دهخدا

دشتبان . [ دَ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) ناطور. (دستوراللغة). دشتوان . پاکار. نگاهبان دشت . پاسبان کشتزارو مزرعه . مأمور محلی ده که وظیفه ٔ او حفاظت مزارع دهقانان از ویرانی و دستبرد این و آن است و در بعضی نقاط امور آبیاری را نیز سرپرستی می کند : چو در

دشتبان

لغت‌نامه دهخدا

دشتبان . [ دَ ](اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش حومه ٔ شهرستان دماوند. سکنه ٔ آن 100 تن . آب آن از چشمه سار. محصول آنجا غلات و بنشن و میوه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).

دشتبان

فرهنگ فارسی عمید

نگهبان دشت؛ نگهبان کشتزار یا چراگاه.

دشتبان

فرهنگ مترادف و متضاد

پالیزبان، فالیزبان، لتهبان، ناطور

جست‌وجوی هم‌آوا

دشتیبان

لغت‌نامه دهخدا

دشتیبان . [ دَ ] (اِ مرکب ) دشتبان . نگهبانی که بر مزارع مزروعه و کاشته برگمارند. (آنندراج ). رجوع به دشتبان شود.

دستبان

لغت‌نامه دهخدا

دستبان . [ دَ ] (اِ مرکب ) قفاز. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). دستبانه : عشرة من السیوف أحدها مرصعالغمد بالجوهر و دستبان و هو قفاز مرصع بالجوهر. (ابن بطوطه ). و رجوع به دستبانه شود.