دیانت

diyānat

معنی

۱. آیین خداپرستی؛ هر آیینی که اساس آن بر خداپرستی باشد.
۲. (اسم) ملت؛ مذهب.

مترادف

تقوا، خداپرستی، خداترسی، دینداری

جست‌وجوی دقیق

دیانت

لغت‌نامه دهخدا

دیانت . [ ن َ ] (ع اِمص ) مأخوذ از دیانة تازی ، دینداری کردن . صداقت و راستی . خداترسی . عدالت و تقوی و پرهیزگاری و پارسائی و خوبی و نیکوئی . (ناظم الاطباء). دینداری : همه دیانت و دین جوی و نیک رائی کن که سوی خلد برین باشدت گذرنامه . <p cl

دیانت

فرهنگ فارسی عمید

۱. آیین خداپرستی؛ هر آیینی که اساس آن بر خداپرستی باشد.۲. (اسم) ملت؛ مذهب.

دیانت

دیکشنری فارسی به عربی

استقامة

دیانت

دیکشنری فارسی به ترکی

diyanet

دیانت

فرهنگ فارسی معین

(نَ) [ ع . دیانة ] 1 - (اِمص .) دینداری . 2 - (اِ.) آیین خداپرستی .

جست‌وجوی هم‌آوا

دانیث

لغت‌نامه دهخدا

دانیث . (اِخ ) شهریست از اعمال حلب میان کفرطاب و حلب . (معجم البلدان ).

دیانت داری

لغت‌نامه دهخدا

دیانت داری . [ ن َ ] (حامص مرکب ) دینداری . عدالت و صداقت و راستی و پرهیزگاری . (ناظم الاطباء).

دیانت گری

لغت‌نامه دهخدا

دیانت گری . [ ن َ گ َ ] (حامص مرکب ) پارسائی و عدالت و صداقت . (ناظم الاطباء).

دیانت دار

لغت‌نامه دهخدا

دیانت دار. [ ن َ ] (نف مرکب ) دیندار. عادل وصادق و متدین و پرهیزگار و پارسا. (ناظم الاطباء).

نیک دیانت

لغت‌نامه دهخدا

نیک دیانت . [ ن َ ] (ص مرکب ) پرهیزگار. متقی . خداترس . پارسا. (ناظم الاطباء). متدین . پاکدین . (فرهنگ فارسی معین ).

جست‌وجوی مشابه

دیانت داری

لغت‌نامه دهخدا

دیانت داری . [ ن َ ] (حامص مرکب ) دینداری . عدالت و صداقت و راستی و پرهیزگاری . (ناظم الاطباء).

دیانت گری

لغت‌نامه دهخدا

دیانت گری . [ ن َ گ َ ] (حامص مرکب ) پارسائی و عدالت و صداقت . (ناظم الاطباء).

دیانت دار

لغت‌نامه دهخدا

دیانت دار. [ ن َ ] (نف مرکب ) دیندار. عادل وصادق و متدین و پرهیزگار و پارسا. (ناظم الاطباء).

نیک دیانت

لغت‌نامه دهخدا

نیک دیانت . [ ن َ ] (ص مرکب ) پرهیزگار. متقی . خداترس . پارسا. (ناظم الاطباء). متدین . پاکدین . (فرهنگ فارسی معین ).

بی دیانت

لغت‌نامه دهخدا

بی دیانت . [ ن َ ] (ص مرکب ) (از: بی + دیانت ) بی دین . || بی راستی و بیدرستی . (ناظم الاطباء). رجوع به دیانت شود.

جست‌وجوی متن

استقامة

دیکشنری عربی به فارسی

راستکاري , درستکاري , درستي , امانت , ديانت , صداقت

دینداری

فرهنگ مترادف و متضاد

پارسایی، تدین، تقوا، خداترسی، دیانت ≠ بیدینی

نحله

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: nahle) (عربی) عطیه ، بخشش ، مذهب ، دیانت .

قلتبوس

لغت‌نامه دهخدا

قلتبوس . [ ق َ ] (ص ) قلتبان است ، و مردم بی دیانت را نیز گویند. (آنندراج ). رجوع به قلتبان شود.

متدین

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ دَ یِّ) [ ع . ] (اِفا.) دیندار، با دیانت .

جست‌وجوی هم‌آغاز

دیانت داری

لغت‌نامه دهخدا

دیانت داری . [ ن َ ] (حامص مرکب ) دینداری . عدالت و صداقت و راستی و پرهیزگاری . (ناظم الاطباء).

دیانت گری

لغت‌نامه دهخدا

دیانت گری . [ ن َ گ َ ] (حامص مرکب ) پارسائی و عدالت و صداقت . (ناظم الاطباء).

دیانت دار

لغت‌نامه دهخدا

دیانت دار. [ ن َ ] (نف مرکب ) دیندار. عادل وصادق و متدین و پرهیزگار و پارسا. (ناظم الاطباء).

دیانت و تقوا

فرهنگ گنجواژه

پرهیزگاری.

جست‌وجوی هم‌قافیه

نیکودیانت

لغت‌نامه دهخدا

نیکودیانت . [ ن َ ] (ص مرکب ) نیک دیانت . (فرهنگ فارسی معین ). نیک آئین . نیک دین .

نیک دیانت

لغت‌نامه دهخدا

نیک دیانت . [ ن َ ] (ص مرکب ) پرهیزگار. متقی . خداترس . پارسا. (ناظم الاطباء). متدین . پاکدین . (فرهنگ فارسی معین ).

بی دیانت

لغت‌نامه دهخدا

بی دیانت . [ ن َ ] (ص مرکب ) (از: بی + دیانت ) بی دین . || بی راستی و بیدرستی . (ناظم الاطباء). رجوع به دیانت شود.

بادیانت

فرهنگ مترادف و متضاد

دیندار، مومن، متدین، متقی ≠ بیدیانت

بیدیانت

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بیدین، لامذهب ۲. ناپارسا، ناپرهیزگار، نامتدین، نامتقی ≠ بادیانت، پرهیزگار

درپیوند

بیشتر بدانید

دیانت

diyānat

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به ترکی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ نام‌ها

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ گنجواژه

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد