دیلم

deylam

معنی

۱. از اقوام قدیمیِ ساکن در گیلان.
۲. [مجاز] سپاهی دلیر و جنگجو.
۳. [مجاز] بنده؛ غلام.
۴. (اسم، صفت) [مجاز] دربان؛ نگهبان: ◻︎ هست همان درگه کاو را ز شهان بودی / دیلم ملک بابل، هندو شه ترکستان (خاقانی: ۳۵۹).

جست‌وجوی دقیق

دیلم

لغت‌نامه دهخدا

دیلم . [ دَ ل َ ] (اِ)آهنی بقطر معلوم و درازی حدود یک گز یا کمی بیشتر که بدان دیوار و زمین و کوه سوراخ کنند و سنگ سنبند. (یادداشت دهخدا). میتین . طیل . اهرم . پشنگ . بارخیز.

دیلم

لغت‌نامه دهخدا

دیلم . [ دَ ل َ ] (اِخ ) آبی است معروف در اقصای بدو و یا آبی است مر بنی عبس را و یا گودالهای آبی است در غور. (از لسان العرب ) (از تاج العروس ).

دیلم

لغت‌نامه دهخدا

دیلم . [ دَ ل َ ] (اِخ ) ابن فیروز یا فیروزبن دیلم صحابی و آن غیرفیروز دیلمی قائل اسود عنسی است . (منتهی الارب ). گویند او دیلم بن هوشع صحابی ساکن مصر و فقط یک حدیث در اشربه روایت کرده است . (از تاج العروس ).

دیلم

لغت‌نامه دهخدا

دیلم . [ دَ ل َ ] (اِخ ) از پزشکان معروف و ماهر شهر بغداد بوده است و نزد حسن بن مخلد وزیر المعتمد علی اﷲ احمدبن متوکل رفت و آمد میکرده است . (عیون الانباء ج 1 ص 233).

دیلم

لغت‌نامه دهخدا

دیلم . [ دَ ل َ ] (اِخ ) لقب بنی ضبة معروف به بنوالدیلم ابن باسل بن ضبةبن أدابن طابخةبن الیاس بن مضر بعلت سوادی چهره ٔ آنان . (از تاج العروس ).

جست‌وجوی هم‌آوا

دلم دیلیم

گویش مازنی

از اصوات،آواری دهل و سازهای ضربی

دُلُم و دُلُم

فرهنگ گنجواژه

صدای طبل.

دلم

لغت‌نامه دهخدا

دلم . [ دُ ل َ ] (ع اِ) فیل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || از اعلام است . (از منتهی الارب ).

دلم

لغت‌نامه دهخدا

دلم . [ دُ ] (ع ص ) ج ِ أدلم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به أدلم شود. || ج ِ دَلماء. (ناظم الاطباء). رجوع به دلماء شود.

دلم

لغت‌نامه دهخدا

دلم . [ دَ ل َ ] (ع اِ) اندک فروهشتگی لب . (منتهی الارب ). || جانورکی است که به مار ماند و در حجاز می باشد و در شدت و قوت بدو مثل زنند و گویند: هو أشد من الدلم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || قمری ، یانوعی از کبوتر صحرائی است به لغت اهل مصر. (منتهی الارب ). || از ا

جست‌وجوی مشابه

دیلمک

لغت‌نامه دهخدا

دیلمک . [ دَ ل َ م َ ] (اِ مصغر) مصغر دیلم . (برهان ) (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ). رجوع به دیلم شود.

دیلماج

لغت‌نامه دهخدا

دیلماج . (ترکی ، ص ، اِ) ترجمان . مترجم . سخن گزار. تیلماجی . (یادداشت مؤلف ). کسی که از زبانی بزبان دیگر ترجمه کند. ظاهراً ترکی است و اصل آن «دیلیم آج » بمعنی «زبانم را بازکن » بوده است . و رفته رفته تخفیف یافته و به این صورت بمعنی ترجمان مترجم بکار رفته است . (فرهنگ عامیان

دیلمان

لغت‌نامه دهخدا

دیلمان . [ دَ ل َ ] (اِخ ) از قراء اصفهان در ناحیه ٔ جرجان است . (از معجم البلدان ).

دیلمستان

لغت‌نامه دهخدا

دیلمستان . [ دَ ل َ م ِ / م ْ س ِ ] (اِخ ) (از: دیلم + ستان ، پسوند مکان ) مکان دیلمها. سرزمین دیلم ها. رجوع به سفرنامه ٔ ناصرخسرو ص 14 و دیلم شود.

دیلمشاه

لغت‌نامه دهخدا

دیلمشاه . [ دَ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان آلان برآغوش بخش آلان برآغوش شهرستان سراب . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

جست‌وجوی متن

jimmies

دیکشنری انگلیسی به فارسی

jimmies، دیلم، با دیلم باز کردن

jimmy

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جیمی، دیلم، با دیلم باز کردن

مخل

دیکشنری عربی به فارسی

اهرم , ديلم

دیالمه

لغت‌نامه دهخدا

دیالمه . [ دَ ل ِ م َ ] (اِخ ) ج ِ دیلمی ، منسوب به دیلم . رجوع به دیلم شود.

crowbar

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لنگ، دیلم، اهرم

جست‌وجوی هم‌آغاز

دیلم دستجردی

لغت‌نامه دهخدا

دیلم دستجردی . [ دَ ل َ م ِ دَ ج ِ ] (اِخ ) محمد دیلم دستجردی یکی از اکابراصفهان بوده است . (از کتاب ترجمه ٔ محاسن اصفهان ).

دیلمک

لغت‌نامه دهخدا

دیلمک . [ دَ ل َ م َ ] (اِ مصغر) مصغر دیلم . (برهان ) (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ). رجوع به دیلم شود.

دیلم بالا

لغت‌نامه دهخدا

دیلم بالا. [ دَ ل َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان بلوک شرقی بخش مرکزی شهرستان دزفول . در 27 هزارگزی جنوب دزفول و 20 هزارگزی جنوب باختری راه شوسه ٔ شوشتر به دزفول . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="h

دیلم پائین

لغت‌نامه دهخدا

دیلم پائین . [ دَ ل َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان بلوک شرقی بخش مرکزی شهرستان دزفول . در 29 هزارگزی جنوب دزفول و 20 هزارگزی جنوب باختری راه شوسه ٔ شوشتر به دزفول با 40 سک

دیلم وار

لغت‌نامه دهخدا

دیلم وار. [ دَل َ ] (ص مرکب ) مانند دیلم . همچون دیلم : مرا شد گلشن عیسی وزین رشک آفتاب آنگه سپر فرمود دیلم وار و زوبین کرد ماکانی . خاقانی .سپر زرد کرده دیلم وارهمه زوبین اصفر اندازد.خاقا

جست‌وجوی هم‌قافیه

دیلم الدیلم

لغت‌نامه دهخدا

دیلم الدیلم . [ دَ ل َ مُدْ دَل َ ] (اِخ ) نام کوهی است در سرزمین دیلمیان و دیلمیان در کوههای گیلان زندگی کنند. (از معجم البلدان ).

ابودیلم

لغت‌نامه دهخدا

ابودیلم . [ اَ ؟ ] (اِخ ) موسی بن زیاد. محدث است .

لشکرستان دیلم

لغت‌نامه دهخدا

لشکرستان دیلم . [ ل َ ک َ س ِ دَ ل َ ] (اِخ ) رجوع به لشکرستان بن ابی جعفرالدیلمی شود.

بندر دیلم

لغت‌نامه دهخدا

بندر دیلم . [ ب َ دَ رِ دِ ل َ ] (اِخ ) از بنادر خلیج فارس و در جنوب خوزستان واقع است . رجوع به دیلم شود.

ابن دیلم

لغت‌نامه دهخدا

ابن دیلم . [ اِ ن ُ ل ِ ] (اِخ ) طبیب مسیحی . او در آغاز قرن سوم هجری به بغداد میزیست .

ترجمه مقاله