دینهلغتنامه دهخدادینه . [ ن َ ] (اِخ ) (به معنی انتقام یافته ) دختر یعقوب پیغمبر از زوجه ٔ اولیه و او را جز دینه دختری نبود. (سفر پیدایش 30-21، 34. 10-<span
دینهلغتنامه دهخدادینه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، اِ) دیروز. روز گذشته . (ناظم الاطباء). دیروزین . دیروزینه .دی . (یادداشت دهخدا). بمعنی دیروز یعنی روز گذشته بنقل از مجمعالفرس و سراج و در بهار عجم نوشته که دینه منسوب به دی یعنی منسوب به روز گذشته است . (غیاث )
دینهلغتنامه دهخدادینه . [ ن ِ ] (اِخ ) دینه اتین یا ناصرالدین دینه (1861- 1929 م . = 1348 هَ . ق .) مستشرق فرانسوی و نقاش غیرحرفه ای . قسمتی از زندگی خود را در شهر بوسعادة در الجزایر گذرانید
دینهفرهنگ فارسی عمید۱. دیروز.۲. (صفت نسبی) دیروزی؛ دینهروز: ◻︎ بچهٴ بط اگر چه دینه بُوَد / آب دریاش تا به سینه بُوَد (سنائی۱: ۱۵۴).
شهپروانۀ مشبکDanaus plexippusواژههای مصوب فرهنگستانگونهای از شهپروانهایان و راستۀ پروانهسانان که دارای بالهایی حنایی درخشان با انشعابهای درختیشکل سیاه و درخشان است
دژینهلغتنامه دهخدادژینه . [ دَ ن َ / ن ِ ] (اِ) درفش کفشگران . (ناظم الاطباء). بیز که از آلات کفشگران است . (از لسان العجم شعوری ج 1 ورق 443). بیز. درفش .
دنیئةلغتنامه دهخدادنیئة. [ دَ ءَ ] (ع اِ) نقیصه و عیب . ج ، دنایا. (یادداشت مؤلف ). عیب و نقیصت . (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
دنحلغتنامه دهخدادنح . [ دِ ] (سریانی یا آرامی ، اِ) به لغت سریانی به معنی طلوع است و مراد طلوع عیسی (ع ) است از نهر اردن ،رود معروف نزدیک دمشق . (آنندراج ) (از برهان ). از لغاتی که از آرامی گرفته شده یکی هم دنح است که اکثر نویسندگان اخبار و تاریخ آن را به صورت ذِبح تصحیف کرده اند. (از نشوءال
دنةلغتنامه دهخدادنة. [ دِن ْ ن َ ] (ع اِ) دابه ای است کوچک که به مورچه ماند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
دینه سرلغتنامه دهخدادینه سر. [ ن ِ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان فریم بخش مرکزی شهرستان ساری در 6 هزارگزی جنوب خاوری کهنه ده دشت با 170 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
دینه سرلغتنامه دهخدادینه سر. [ ن ِ س َ ] (اِخ ) نام یکی از قراء هفتگانه ٔ رکن کلا از دهستان تالاربی ، بخش مرکزی شهرستان شاهی . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
دینه کانلغتنامه دهخدادینه کان . [ ن َ ] (اِخ ) قریه ای است در حومه ٔ شیراز یک فرسخ و نیم شمال و مغرب شیراز. (از فارسنامه ٔ ناصری ).
دینه دارلولغتنامه دهخدادینه دارلو. [ ] (اِخ ) تیره ای از ایل اینانلو. (از ایلات خمسه ٔ فارس ). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 86).
دینافرهنگ نامها(تلفظ: dinā) داور ، داوری؛ (در اوستایی) دین ؛ (در عبری) (= دینه) انتقام یافته ؛ (در اعلام) نام خواهر یوسف (ع).
کهینهلغتنامه دهخداکهینه .[ ک ُ ن َ / ن ِ ] (ص ) کهنه . دیرین . قدیم : چه آویزی در این چون می ندانی که دینه ست این مدینه یا کهینه .ناصرخسرو.
استیضاعلغتنامه دهخدااستیضاع . [ اِ ] (ع مص ) کم کردن خواستن از کسی : استوضع منه . (منتهی الارب ). || اِستوضعه فی دَینه ؛ استرفقه . (المنجد).
استملاءلغتنامه دهخدااستملاء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) از یاد چیزی نویسانیدن خواستن . املاء کردن خواستن . (تاج المصادر بیهقی ). املاءخواستن . (زوزنی ) (منتهی الارب ). طلب املاء کردن . نبشتن خواستن . || املاء پرسیدن . (منتهی الارب ).- استملاء حدیث ؛ املاء حدیث طلبیدن از کسی
دینه سرلغتنامه دهخدادینه سر. [ ن ِ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان فریم بخش مرکزی شهرستان ساری در 6 هزارگزی جنوب خاوری کهنه ده دشت با 170 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
دینه سرلغتنامه دهخدادینه سر. [ ن ِ س َ ] (اِخ ) نام یکی از قراء هفتگانه ٔ رکن کلا از دهستان تالاربی ، بخش مرکزی شهرستان شاهی . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
دینه کانلغتنامه دهخدادینه کان . [ ن َ ] (اِخ ) قریه ای است در حومه ٔ شیراز یک فرسخ و نیم شمال و مغرب شیراز. (از فارسنامه ٔ ناصری ).
دینه دارلولغتنامه دهخدادینه دارلو. [ ] (اِخ ) تیره ای از ایل اینانلو. (از ایلات خمسه ٔ فارس ). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 86).
دینه رودلغتنامه دهخدادینه رود. [ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان الموت بخش معلم کلایه شهرستان قزوین با 215 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
پودینهلغتنامه دهخداپودینه . [ ن َ / ن ِ ](اِ) پونه . پودنه . فوتنج . حبق . نعناع . نعنع. غاغ . (منتهی الارب ). پودنه ٔ بستانی . فودنج . || پودینه ٔ نهری . پودینه جویباری ؛ حبق الماء. حبق التمساح ؛ پونه ٔ متداول امروز. رجوع به پودنه ٔ لب جوی شود. || پودینه ٔ کوه
خردینهلغتنامه دهخداخردینه . [خ ُ ن َ / ن ِ ] (اِ) گندم دشتی . گندم خودرو. اخیروس . اخینوس . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به اخینوس شود.
چشمه آدینهلغتنامه دهخداچشمه آدینه . [ چ َ م َ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان خسروآباد شهرستان بیجار که در 18 کیلومتری جنوب خاوری بیجار و یک هزارگزی باختر شوسه ٔ بیجار همدان واقع است . تپه ماهوری و سردسیر است و <span class="hl" di
چشمه آدینهلغتنامه دهخداچشمه آدینه . [ چ َ م ِ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان مهربان بخش کبودراهنگ شهرستان همدان که در 105 هزارگزی شمال باختری قصبه ٔ کبودراهنگ و 18 هزارگزی شمال خاوری راه همدان به
خط فرودینهلغتنامه دهخداخط فرودینه . [ خ َطْ طِ ف ُ ن َ / ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خط هفتم از هفت خط جام جم که آنرا مزور نیز گویند. (ناظم الاطباء) (از برهان قاطع).