دیوانهلغتنامه دهخدادیوانه . [ دی ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بخش شیب آب شهرستان زابل با 120 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).
دیوانهلغتنامه دهخدادیوانه . [ دی ن ِ ] (اِ) نام نقدینه ای مسین متداول در عهد عثمانی معادل پنج پاره برابر نیم قروش که در فلسطین و اردن در قدیم رایج بوده است . (النقودالعربیة ص 98 و 173).
دیوانهفرهنگ فارسی عمید۱. کسی که عقلش زایل شده باشد؛ بیعقل؛ مجنون.۲. [مجاز] بیخِرد.۳. هار: سگ دیوانه.
دیوانهلغتنامه دهخدادیوانه . [ دی ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) از: دیو + انه ، ادات نسبت . (یادداشت مؤلف ). مانند دیو. همچون دیو. در اصل بیای مجهول بوده بمعنی کسی که منسوب و مشابه دیوان باشد در صدور حرکات ناملائم و در آخر این لفظ که «هاء» مختفی است برای نسبت و مشابهت
دوانهلغتنامه دهخدادوانه . [ دَ ن َ ] (نف ) نعت فاعلی از دویدن مثل : روانه از رفتن .- دوانه گردیدن ؛ دوان شدن . دویدن . (یادداشت مؤلف ) : از سوزش کون دوانه گردی زآنگونه که در نیابدت تیر.سوزنی .
دوگانهلغتنامه دهخدادوگانه . [ دُ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) عدد دو. (ناظم الاطباء). عدد دو که نصف آن یک است . (لغت محلی شوشتر) (از برهان ). دو عدد. (انجمن آرا) (آنندراج ) (از فرهنگ جهانگیری ) : یک موی بدزدیدم از دو زلفت چون
دیوانگهلغتنامه دهخدادیوانگه . [ دی گ َهَْ ] (اِ مرکب ) دیوانگاه (از: دیوان + گه ، مخفف گاه پسوند). دیوانخانه . (از آنندراج ). مستقر دیوانیان : بباید بدین بارگه بگذردبدیوانگه عرض ما بنگرد. فردوسی .ز دیوانگه عرشیان درگذشت به درج آمد
دیوانیةلغتنامه دهخدادیوانیة. [ دی نی ْ ی َ ] (اِخ ) لواء. ایالت دیوانیه ، واقع در جنوب عراق مرکزی بر رود حله (شاخه ای از فرات ) جمعیت 12000. در سال 1271 هَ .ق . تأسیس شد. ساکنین آن عرب و شیعه هستند. (از دایرة المعارف فارسی ).<b
خل و دیوانهلغتنامه دهخداخل ودیوانه . [ خ ُ ل ُ دی ن َ / ن ِ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) خل و چل . دیوانه . خل . (یادداشت بخط مؤلف ).
شاه دیوانهلغتنامه دهخداشاه دیوانه . [ هَِ دی ن َ / ن ِ ] (اِخ ) نام زنی دیوانه بزمان ناصرالدین شاه . و «شاه دیوانه » مثلی مبتذل است برای کسی که کار او نه خردمندانه بود. (یادداشت مؤلف ).
دیوانه صفتلغتنامه دهخدادیوانه صفت . [ ن َ / ن ِ ص ِ ف َ ] (ص مرکب ) دیوانه سان . دیوانه مانند : دیوانه صفت روان به هر کوی لیلی لیلی زنان به هر سوی .نظامی .
لیوهواژهنامه آزاددیوانه دیوانه دیوانه ، مجنون ، از خود بی خود لیوه در گویش بختیاری به آدم دیوانه گفته میشود.کسی که خودرا به دیوانه بازی میاندازد
دیوانه صفتلغتنامه دهخدادیوانه صفت . [ ن َ / ن ِ ص ِ ف َ ] (ص مرکب ) دیوانه سان . دیوانه مانند : دیوانه صفت روان به هر کوی لیلی لیلی زنان به هر سوی .نظامی .
دیوانه نگاهلغتنامه دهخدادیوانه نگاه . [ دی ن َ / ن ِ ن ِ ] (ص مرکب ) که همچون دیوانگان بنگرد. که نگاهی حیرت زده و جنون آمیز دارد : چشم دیوانه نگاهان ادب آموز شده ست این چه شرم است که با لیلی صحرایی ماست .صائب .</
دیوانه خویلغتنامه دهخدادیوانه خوی . [ دی ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه خوی و طبیعت او مانند دیوانگان باشد. (از ناظم الاطباء) : از آن بوالفضولان بسیارگوی وز آن بوالحکیمان دیوانه خوی . نظامی .از بیقراری دل دی
دیوانه درلغتنامه دهخدادیوانه در. [ دی ن ِ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان طبس بخش صفی آباد شهرستان سبزوار با 581 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
دیوانه سگلغتنامه دهخدادیوانه سگ . [ دی ن َ / ن ِ س َ ] (اِ مرکب ) سگ دیوانه ٔ مبتلا به داءالکلب . (ناظم الاطباء). سگ هار. و رجوع به ترکیبات دیوانه شود.
پهلوان ابوبکر دیوانهلغتنامه دهخداپهلوان ابوبکر دیوانه . [ پ َ ل َ اَ ب َ رِ ن َ ] (اِخ ) رجوع به کتاب جهانگشای جوینی ج 1 ص 124 و 126 و 132 شود.
خل و دیوانهلغتنامه دهخداخل ودیوانه . [ خ ُ ل ُ دی ن َ / ن ِ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) خل و چل . دیوانه . خل . (یادداشت بخط مؤلف ).
شاه دیوانهلغتنامه دهخداشاه دیوانه . [ هَِ دی ن َ / ن ِ ] (اِخ ) نام زنی دیوانه بزمان ناصرالدین شاه . و «شاه دیوانه » مثلی مبتذل است برای کسی که کار او نه خردمندانه بود. (یادداشت مؤلف ).
ذوالفقارخان دیوانهلغتنامه دهخداذوالفقارخان دیوانه . [ ذُل ْ ف ِ ن ِ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) یکی از امرای سپاه احمدخان ابدالی افغان . رجوع به ص 320 حواشی و توضیحات مجمل التواریخ ابوالحسن بن محمدامین گلستانه چ مدرس رضوی شود.
کاریز دیوانهلغتنامه دهخداکاریز دیوانه . [ ] (اِخ ) دهی از دهستان صالح آباد بخش جنت آبادشهرستان مشهد، واقع در 3هزارگزی جنوب باختری صالح آباد، 5هزارگزی باختر شوسه ٔ عمومی صالح آباد بمشهد جلگه و معتدل و سکنه ٔ آن <span class="hl" dir="l