ذوات النفخ

zavātonnafx

معنی

سازهای بادی؛ آلات موسیقی که با دمیدن نفس نواخته می‌شوند، مانند نای، شیپور، و قرهنی.

جست‌وجوی دقیق

ذوات النفخ

لغت‌نامه دهخدا

ذوات النفخ . [ ذَ تُن ْ ن َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) آلاتی موسیقی که با دمیدن نفس آدمی یا هوا نغمه کند. قسم اوّل چون نای و شیپور و سورنا و کرنا و قره نی و قسم ثانی چون ارغنون ونای انبان و اُرگ و پیانو و امثال آن .

ذوات النفخ

فرهنگ فارسی عمید

سازهای بادی؛ آلات موسیقی که با دمیدن نفس نواخته می‌شوند، مانند نای، شیپور، و قرهنی.

جست‌وجوی هم‌آوا

دوات

لغت‌نامه دهخدا

دوات . [ دَ ] (ع اِ) سیاهی دان . (منتهی الارب ). دویت . ظرف مرکب برای نوشتن . آمه . مرکب دان . دوده دان . خوالستان . مداددان . لیقه دان . حبردان . قاروره . خوالسته . (یادداشت مؤلف ). ظرفی که در آن سیاهی کتابت نگاه دارند، و آنرا به فارسی آمه خوانند. ج ، دَوی ّ و دُوی ّ. (از آ

دواد

لغت‌نامه دهخدا

دواد. [ دُ ] (ع اِ) کرم ریزه . || کرم خشک . || (ص ) مرد تیزرو شتابنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

دوایات

لغت‌نامه دهخدا

دوایات . [ دَ ] (ع اِ) ج ِ دواة. (ناظم الاطباء). رجوع به دواة شود.

دویات

لغت‌نامه دهخدا

دویات . [ دَ وَ ] (ع اِ) ج ِ دواة.(ناظم الاطباء) (از آنندراج ). و رجوع به دواة شود.

ذوات

لغت‌نامه دهخدا

ذوات . [ ذَ ] (ع اِ) پوست گندم یا پوست دانه ٔ انگور یا پوست خربزه .

جست‌وجوی متن

ساز بادی

لغت‌نامه دهخدا

ساز بادی . [ زِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) آلت موسیقی از ذوات النفخ که با دمیدن نفس آدمی یا هوا نغمه کند. چون نی و شیپور و ارغنون . رجوع به ساز و ذوات النفخ شود.

اسفیدمهره

لغت‌نامه دهخدا

اسفیدمهره . [ اِ م ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) آلتی موسیقی از ذوات النفخ . رجوع به سپیدمهره و سفیدمهره شود.

نای مضاعف

لغت‌نامه دهخدا

نای مضاعف . [ ی ِ م ُ ع َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قسمی نای دارای دو زبانه از ذوات النفخ مصریان باستانی . (یادداشت مؤلف ). رجوع به ساز شود.

ساکسفن

لغت‌نامه دهخدا

ساکسفن . [ س ُ ف ُ ] (فرانسوی ، اِ) یکی از سازهای بادی (ذوات النفخ ) که آن را از مس سازند و تیغه ٔ فلزی نازکی دارد که صدا ایجاد میکند. این ساز مانندگی زیادی به کلارینت دارد و هفت نوع است و این همه را ساکس سازتراش بلژیکی برای موزیک نظامی ساخته است .

بالابان

لغت‌نامه دهخدا

بالابان . (اِ) قسمی از سرنا و کرنا. قسمی سرنای بزرگ . قسمی ساز روستایی . نام یکی از ذوات النفخ . قسمی شیپور بزرگ . (یادداشت مؤلف ). || طبل . دهل . (ناظم الاطباء). قسمی طبل که صدای بزرگ دارد. (فرهنگ نظام ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

ذوات

لغت‌نامه دهخدا

ذوات . [ ذَ ] (ع اِ) پوست گندم یا پوست دانه ٔ انگور یا پوست خربزه .

ذوات

لغت‌نامه دهخدا

ذوات . [ ذَ ] (ع اِ) ج ِ ذات .تأنیث ذو. خداوندان . دارندگان . صاحبان . مالکان . دارایان : مررت بنسوةِ ذوات مال . ذوات الارحام ؛ خویشان . ذوات الاذناب ؛ دنباله داران . || هستیها. چیزها. حقایق . و غیره : ذوات مکرمّة. و رجوع به ذات شود.

ذوات

فرهنگ فارسی عمید

=ذات

ذوات

فرهنگ فارسی معین

(ذَ) [ ع . ] جِ ذات . 1 - خداوندان ، صاحبان . 2 - حقایق ، ماهیات .

جست‌وجوی هم‌قافیه

خذوات

لغت‌نامه دهخدا

خذوات . [ خ َذَ ] (اِخ ) موضعی است . (از منتهی الارب ). و نام این موضع در اخبار بسیار آمده است . (از معجم البلدان ).

شذوات

لغت‌نامه دهخدا

شذوات . [ ش َ ذَ ] (ع اِ) ج ِ شذاة در تمام معانی آن . (از ذیل اقرب الموارد). رجوع شود به شذاة.

ذوات

لغت‌نامه دهخدا

ذوات . [ ذَ ] (ع اِ) پوست گندم یا پوست دانه ٔ انگور یا پوست خربزه .

ذوات

لغت‌نامه دهخدا

ذوات

فرهنگ فارسی عمید

=ذات

درپیوند

بیشتر بدانید

ذوات النفخ

zavātonnafx

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید