لغتنامه دهخدا
ذوالحلیفة. [ ذُل ْ ح ُ ل َ ف َ ] (اِخ ) موضعی بر شش میلی مدینه ٔ مُنَوَّرَة. و آن آبی است بنوجشم را و هم آنجا میقات اهل مدینه و شام باشد. و رسول اکرم (ص ) در صلح حدیبیه در ذوالحلیفة احرام بست . || موضعی است از تهامة میان حادَّة و ذات عرق . رجوع به فهرست جزء <span class="hl" d