ذولغتین

zuloqateyn

در بدیع، شعری که به دو زبان (فارسی و عربی) خوانده شود، مانند این شعر: باد جنانی جان بهاری / آب روانی سد قراری (سلمان ساوجی)؛ ذورؤیتین؛ مضمون‌اللغتین.