راجل

rājel

معنی

پیاده.

مترادف

۱. پیاده
۲. سست، ضعیف، عاجز، کممایه، مسکین
۳. کمسواد ≠ سواره

جست‌وجوی دقیق

راجل

لغت‌نامه دهخدا

راجل . [ ج ِ ] (اِخ ) نام یک رودباری است در نجد و گفته شده است که حره راجل بین سرّو مشارف حوران است و راجل رودباری است که از حره راجل سرازیر و در سر دفع میگردد. (از معجم البلدان ).

راجل

راجل . [ ج ِ ] (ع ص ) پیاده . مقابل فارس . ج ، رَجل و رَجّ̍اله و رُجّال . (منتهی الارب ) (آنندراج ) : نه وحشی دیدم آنجا و نه انسی نه راکب دیدم آنجا ونه راجل . منوچهری .ثنا و طال بقا هیچ فایده نکندکه در مواجهه گ

راجل

فرهنگ فارسی معین

(جِ) [ ع . ] (اِفا.) کسی که پیاده راه رود، پیاده .

راجل

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. پیاده ۲. سست، ضعیف، عاجز، کممایه، مسکین ۳. کمسواد ≠ سواره

جست‌وجوی هم‌آوا

رازل

لغت‌نامه دهخدا

رازل . [ زِ ] (اِخ ) نام راوی اشعار استاد رودکی سمرقندی همچون مج : بلبل بشود رازل راوی ّ و بخواندبیت و غزل رودکی اندر حق عیّاررازل نه همانا که بدی همچو نظامی در صدر نظام الدین برخواندن اشعار. سوزنی .رجوع به

حره ٔ راجل

لغت‌نامه دهخدا

حره ٔ راجل . [ ح َرْ رَ ی ِ ج ِ ] (اِخ ) موضعی به بلاد بنی عبس بن بغیض . زمخشری گوید:میان سر و مشارف حوران واقع است . (معجم البلدان ).

پیرجل

لغت‌نامه دهخدا

پیرجل . [ ج ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش شهربابک شهرستان یزد. واقع در 3هزارگزی شمال باختر شهربابک کنار راه فرعی شهربابک . جلگه ، معتدل ، مالاریائی . دارای 774 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات

رجل

لغت‌نامه دهخدا

رجل . [ رِ ج َ ] (ع اِ) ج ِ رِجْلة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رِجْلة شود.

رویجل

لغت‌نامه دهخدا

رویجل . [ رُ وَ ج ِ ] (ع اِ مصغر) مصغر رجل بر غیر قیاس . یعنی مرد کوچک . (ناظم الاطباء). رجوع به رجیل و رجل شود.

جست‌وجوی مشابه

راجلة

لغت‌نامه دهخدا

راجلة. [ ج ِ ل َ ] (ع ص ) تأنیث راجل . رجوع به راجل شود. || تکه ٔ راعی که بدان متاع خود را بار کند. (منتهی الارب ) (آنندراج ).

حره ٔ راجل

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

رجال

فرهنگ فارسی عمید

= راجل

rugel's plantain

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جادوگر راجل

مرجل

لغت‌نامه دهخدا

مرجل . [ م َ ج َ ] (ع اِ) ج ِ رَجُل . (متن اللغة). رجوع به رَجُل شود. || ج ِ راجل . (منتهی الارب ). رجوع به راجل شود.

رجال

لغت‌نامه دهخدا

رجال . [ رُج ْ جا ] (ع ص ) ج ِ راجل . (المنجد) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ راجل ، پیاده ، خلاف فارِس . (آنندراج ).

رِجَالاًَ

فرهنگ واژگان قرآن

به صورت پياده ها (در عبارت "فَرِجَالاًَ أَوْ رُکْبَاناً "جمع راجل)

جست‌وجوی هم‌آغاز

راجلة

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

مراجل

لغت‌نامه دهخدا

مراجل . [ م َ ج ِ ] (ع اِ) ج ِ مِرْجَل . دیگها. رجوع به مِرجَل شود : ز یخ گشته شمرها همچو سیمین طبق ها بر سر سنگین مراجل . منوچهری .|| ج ِ ممرجل ؛ یعنی جامه ها که در آن صورت های مرجل باشد. (آنندراج ). رجوع به مُرَج

هراجل

لغت‌نامه دهخدا

هراجل . [ هََ ج ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ هرجل . (ناظم الاطباء).

اراجل

لغت‌نامه دهخدا

اراجل . [ اَ ج ِ ] (ع اِ) ج ِ رَجُل . مردان . || (ص ، اِ) ج ِ رَجل . مردان پیاده .

حراجل

لغت‌نامه دهخدا

حراجل . [ ح َ ج ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حرجل . (منتهی الارب ).

حره ٔ راجل

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

راجل

rājel

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ واژگان قرآن

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا