رانده

rānde

معنی

طرد‌شده؛ دورکرده‌شده از نزد کسی.

مترادف

۱. رجیم، مطرود، منفور
۲. تبعید

جست‌وجوی دقیق

رانده

فرهنگ فارسی عمید

طرد‌شده؛ دورکرده‌شده از نزد کسی.

رانده

لغت‌نامه دهخدا

رانده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از راندن . مطرود. (دهار) (ناظم الاطباء). طریدة. (منتهی الارب ). رجیم . (ترجمان القرآن )(دهار). شرید. ملعون . مطرود. مدحور. (یادداشت مؤلف ) : پورتکین دزدی رانده است ، او را این خط

رانده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

castaway, castoff

رانده

فرهنگ فارسی معین

(دِ) (ص مف .) طرد شده .

رانده

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. رجیم، مطرود، منفور ۲. تبعید

جست‌وجوی هم‌آوا

پیراینده

لغت‌نامه دهخدا

پیراینده . [ را ی َ دَ / دِ ](نف ) زینت دهنده . که چیزی را از چیزی بجهت خوش آیندگی کم کند همچون سرتراش و باغبان ، برخلاف مشاطه . (آنندراج ) (برهان ). پیرایش کننده . آراینده . آراسته کننده .

چرانیده

لغت‌نامه دهخدا

چرانیده . [ چ َ دَ / دِ ] (ن مف ) چرانده . چرانده شده . بچرا برده شده . || علف و گیاهی که ستوران آنرا چریده اند. || (نف ) چراننده و شبان . (ناظم الاطباء). رجوع به چرانده شود.

چرانده

لغت‌نامه دهخدا

چرانده . [ چ َ دَ / دِ] (نف ) شبان و چوپان و چراننده . (ناظم الاطباء). || (ن مف ) چرانیده شده . چراشده . خورده شده . گیاه و علفی که چرانده شده باشد. رجوع به چرانیده شود.

چرونده

لغت‌نامه دهخدا

چرونده . [ چ َرْ وَ دَ / دِ ] (اِ) فانوس و مانند آن باشد که محافظت چراغ از باد کند. (برهان )(انجمن آرا) (آنندراج ). چیزی که چراغ را در آن نهندتا باد او را فروننشاند. (از جهانگیری ). قسمی از فانوس که چراغ را از باد و جز آن حفظ میکند. (ناظم الا

رونده

لغت‌نامه دهخدا

رونده . [ رَ وَ دَ ] (اِخ ) دهی از بخش کرج شهرستان تهران .سکنه 107 تن . آب آن از قنات و رود گردان . محصول عمده ٔ آنجا غلات و بنشن و صیفی و چغندر و انگور و لبنیات . راه آن ماشین رو. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1</spa

جست‌وجوی مشابه

راندهوو

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. قرار، وعدهملاقات ۲. میقات

رانده و مانده

لغت‌نامه دهخدا

رانده و مانده . [ دَ / دِ وُ دَ / دِ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) کنایه از شخص بدبخت وامانده .- امثال :- رانده و مانده ٔ هفتاد و دو ملت ؛ از همه جا رانده و

رانده شده

لغت‌نامه دهخدا

رانده شده . [ دَ / دِ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از رانده شدن . بیرون کرده شده . اخراج شده . تبعیدشده . طردشده . نفی شده . طرید. لعین . مطرود. (منتهی الارب ). رجوع به راندن شود.

رانده وو

لغت‌نامه دهخدا

رانده وو. [ دِ ] (فرانسوی ، اِ) وعده گاه . دیدارگاه . جایی که برای دیدار کردن معین کنند. || قرار ملاقاتی که دو یا چند تن در محل یا وقت معین میکنند.

برون رانده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

extrusive

جست‌وجوی متن

طرد شده

فرهنگ سره

رانده شده، رانده

خاسی

فرهنگ فارسی عمید

۱. دورکرده و رانده‌شده.۲. سگ و خوک رانده‌شده.

تبعید شدن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. نفیبلدشدن، از وطن رانده شدن ۲. رانده شدن، طردشدن

drift off

دیکشنری انگلیسی به فارسی

رانده شدن

droved

دیکشنری انگلیسی به فارسی

رانده شد

جست‌وجوی هم‌آغاز

رانده و مانده

لغت‌نامه دهخدا

رانده و مانده . [ دَ / دِ وُ دَ / دِ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) کنایه از شخص بدبخت وامانده .- امثال :- رانده و مانده ٔ هفتاد و دو ملت ؛ از همه جا رانده و

رانده شده

لغت‌نامه دهخدا

رانده شده . [ دَ / دِ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از رانده شدن . بیرون کرده شده . اخراج شده . تبعیدشده . طردشده . نفی شده . طرید. لعین . مطرود. (منتهی الارب ). رجوع به راندن شود.

رانده وو

لغت‌نامه دهخدا

رانده وو. [ دِ ] (فرانسوی ، اِ) وعده گاه . دیدارگاه . جایی که برای دیدار کردن معین کنند. || قرار ملاقاتی که دو یا چند تن در محل یا وقت معین میکنند.

رانده شدن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

steer

رانده شدن با آب

دیکشنری فارسی به انگلیسی

drift

جست‌وجوی هم‌قافیه

تارانده

لغت‌نامه دهخدا

تارانده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از تاراندن . پراکنده شده . ازهم پاشیده . فراری شده . رجوع بتاراندن شود.

چرانده

لغت‌نامه دهخدا

چرانده . [ چ َ دَ / دِ] (نف ) شبان و چوپان و چراننده . (ناظم الاطباء). || (ن مف ) چرانیده شده . چراشده . خورده شده . گیاه و علفی که چرانده شده باشد. رجوع به چرانیده شود.

شورانده

لغت‌نامه دهخدا

شورانده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از شوراندن . شورانیده . (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شوراندن و شورانیده شود.

شهررانده

لغت‌نامه دهخدا

شهررانده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) از شهر رانده . تبعیدشده . کسی که او را نفی بلد کرده باشند : این دل شهررانده در گل تیره مانده ناله کنان که ای خدا کو حشم و تبار من .(دیوان شمس ).

گیرانده

لغت‌نامه دهخدا

گیرانده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) مقیدشده . اسیر گرفتار و به پای حساب آمده و قیدشده تا از او تحصیل زر کنند. (بهار عجم ) (آنندراج ). کسی که او را به اجبار جلب کنند تا مالیات بپردازد : زان پیش که یک خطا ببیند از ماما

ترجمه مقاله