ربابلغتنامه دهخدارباب . [ رَ ] (اِخ ) کوهی است میان مدینه و فید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از غیاث اللغات ) (ازمنتخب اللغات ) (از متن اللغة) (از معجم البلدان ).
ربابلغتنامه دهخدارباب . [ رَ ] (اِخ ) موضعی است بمکه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (از منتخب اللغات ) (از متن اللغة). موضعی است در نزدیکی چاه میمون در مکه . (از معجم البلدان ).
ربابفرهنگ فارسی عمید۱. (موسیقی) از آلات موسیقی شبیه تار که کاسۀ آن کوچکتر و در قدیم دارای دو سیم بوده و آن را با کشیدن کمانه یا آرشه مینواختهاند؛ رواوه.۲. [قدیمی] ابر سفید.
ربابلغتنامه دهخدارباب . [ رُ ] (اِخ ) بنت کعبه . از زنان صحابه و انصار و مادر حذیفه و سعد و صفوان بنی الیمان بود. (از قاموس الاعلام ترکی ).
ربابلغتنامه دهخدارباب . [ رُ ] (اِخ ) بنت الیمان ، زن معاذبن زراره ٔ قطفرین و خود از صحابه و انصار بود. (از قاموس الاعلام ترکی ).
ربایبلغتنامه دهخداربایب . [ رَ ی ِ ] (ع اِ) ربائب . ج ِ ربیبة، بمعنی دایه و آنکه بجای وی باشد. (ناظم الاطباء) : امرای اطراف همه صنایع دولت و ربایب نعمت خاندان قدیم و دودمان کریم اویند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 134). و رجوع به ربیبة در همه
ربائبلغتنامه دهخداربائب . [ رَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ ربیبة. (منتهی الارب ) (متن اللغة) (اقرب الموارد) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (دهار). رجوع به ربیبة شود.
خر ربابلغتنامه دهخداخر رباب . [ خ َ رِ رُ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آن آلت چوبین که بر کاسه ٔ رباب و امثال آن بود و تارها بر آن کشند : نشاند عدل تو بر گاو زهره را چون دیدکه می نشد نفسی از خر رباب جدا. سپاهانی (از شرفنامه ٔ منیری ).بچا
خرک ربابلغتنامه دهخداخرک رباب . [ خ َ رَ ک ِ رَ / رُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خرکی که در زیر تارهای رباب گذارند. (از فرهنگ شعوری ورق 358). رجوع به خرک شود.
ربابیحلغتنامه دهخداربابیح . [ رَ ] (ع اِ) ج ِ رُبّاح . (اقرب الموارد) (متن اللغة). رجوع به رباح شود.
ربابنةلغتنامه دهخداربابنة. [ رَ ب ِ ن َ ] (ع اِ) ج ِ رَبَن ، لقب علمای یهود. (یادداشت مرحوم دهخدا). || ج ِرُبّان . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (ناظم الاطباء).|| از اعلام زنان . (ناظم الاطباء).
ربابهلغتنامه دهخداربابه . [ رَ ب َ ] (اِ) رباب .سازی شبیه به طنبور بزرگ که رباب نیز گویند. (ناظم الاطباء). نام سازی معروف و بعضی بر آنند که معرب رَواده است و معنی ترکیبی آن آواز حزین برآرنده ، چه ، رو، آواز حزین و آد، برآرنده ، و «ه » در این ترکیب برای نسبت است . تحقیق آن است که آب و آبه مبدل
ربابةلغتنامه دهخداربابة. [ رَ ب َ ] (ع اِ) یکی رَباب . (منتهی الارب ). واحد رباب ، یعنی یک ابر سپید.(ناظم الاطباء) (از متن اللغة). یکی رباب ، یعنی ابری که در پاره ٔ ابر دیگر آویخته بود. (مهذب الاسماء).
ربابةلغتنامه دهخداربابة. [ رِ ب َ ] (ع اِ) نامی است از رب . || کشور. (از اقرب الموارد). || ملک و سلطنت . (ناظم الاطباء). ملک . سلطنت ، یقال : طالب ربابته ؛ ای مملکته . (منتهی الارب ). سلطنت . (از آنندراج ). || عهد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پیمان . (منتهی الارب )
رباب زدنلغتنامه دهخدارباب زدن . [ رَ زَ دَ ] (مص مرکب ) رباب نواختن . زدن ساز رباب . نواختن رباب : پنج قلاشیم در بیغوله ای با حریفی کو رباب خوش زند.انوری .
رباب نواختنلغتنامه دهخدارباب نواختن . [ رَ ن َ ت َ ] (مص مرکب ) زدن ساز رباب . نواختن رباب که سازی است معروف : برسم رفته چو رامشگران و خوش دستان یکی بساخت کمانچه یکی نواخت رباب .مسعودسعد.
ربابیحلغتنامه دهخداربابیح . [ رَ ] (ع اِ) ج ِ رُبّاح . (اقرب الموارد) (متن اللغة). رجوع به رباح شود.
رباب زنلغتنامه دهخدارباب زن . [ رَزَ ] (نف مرکب ) رباب نواز. چنگزن . که رباب را بنوازد. که رباب را بزند: عَوّاد؛ رباب زن . (منتهی الارب ).
رباب نوازلغتنامه دهخدارباب نواز. [ رَ ن َ ] (نف مرکب ) رباب نوازنده . که رباب بنوازد. که ساز رباب را بزند. که به نواختن رباب بپردازد. رجوع به رباب نواختن شود.
دربابلغتنامه دهخدادرباب . [ دَ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان بهرآسمان بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت ، واقع در 66هزارگزی جنوب خاوری ساردوئیه و 14هزارگزی جنوب خاوری راه مالرو بافت به جیرفت . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span clas
حفرالربابلغتنامه دهخداحفرالرباب . [ ح َ ف َ رُرْ رِ ] (اِخ ) آبی است به دهناء از منازل تمیم بن مره .
خر ربابلغتنامه دهخداخر رباب . [ خ َ رِ رُ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آن آلت چوبین که بر کاسه ٔ رباب و امثال آن بود و تارها بر آن کشند : نشاند عدل تو بر گاو زهره را چون دیدکه می نشد نفسی از خر رباب جدا. سپاهانی (از شرفنامه ٔ منیری ).بچا
رب اربابلغتنامه دهخدارب ارباب . [ رَب ْ ب ِ اَ ] (اِخ ) رب الارباب . خدایان خداه . اﷲ. (یادداشت مرحوم دهخدا). خدای خدایان : یا رب از جنس ما چه خیر آیدتو کرم کن که رب اربابی . سعدی .عدم کی راه یابد اندرین باب چه نسبت خاک را با رب ار
خرک ربابلغتنامه دهخداخرک رباب . [ خ َ رَ ک ِ رَ / رُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خرکی که در زیر تارهای رباب گذارند. (از فرهنگ شعوری ورق 358). رجوع به خرک شود.