رزم آرا

razm[']ārā

معنی

۱. کسی که در صف‌آرایی و کار جنگ ورزیده و ماهر باشد؛ رزم‌آراینده.
۲. دلاوری که در جنگ و نبرد هنرنمایی کند.

جست‌وجوی دقیق

رزم آرا

لغت‌نامه دهخدا

رزم آرا. [ رَ ] (اِخ ) حاجیعلی . از صاحب منصبان مطلع و فعال ایران . وی به درجه ٔ سپهبدی رسید و مدتی ریاست ستاد بزرگ ارتشتاران را داشت و از تیر 1329 هَ . ش . تا اسفند همان سال نخست وزیر ایران بود و در تاریخ اخیر بضرب گلوله مقتول شد. (از فرهنگ

رزم آرا

لغت‌نامه دهخدا

رزم آرا. [ رَ ] (نف مرکب ) مخفف رزم آراینده . بهادری که در نبرد کردن باهنر باشد. (ناظم الاطباء). پهلوانی که در رزم هنرمند باشد. (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به رزم آرای شود. || فرماندهی که مقدمات جنگ را آماده سازد. (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به رزم آرای شود.

رزم آرا

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که در صف‌آرایی و کار جنگ ورزیده و ماهر باشد؛ رزم‌آراینده.۲. دلاوری که در جنگ و نبرد هنرنمایی کند.

رزم آرا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

tactician

جست‌وجوی هم‌آوا

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم . [ رَ ] (اِ) جنگ . (فرهنگ رشیدی ). جنگ ومحاربه و مقاتله . (از شعوری ج 2 ص 10). جنگ و جدال و حرب و نبرد و پیکار. (ناظم الاطباء). نبرد و پیکار. (فرهنگ فارسی معین ). جنگ و جدال . (فرهنگ جهانگیری ) (برهان )

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم . [ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان میداود (سرگچ ) بخش جانکی گرمسیر شهرستان اهواز. سکنه ٔ آن 100 تن . آب آنجا از رودخانه و محصولات عمده ٔ آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم . [ رَ ] (اِخ ) موضعی است به دیار مراد. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از معجم البلدان ). خوارزم شهری است ، گویند اصل آن خوارزم است به اضافت خوار به رزم .و رزم مخفف آن . (آنندراج ). و رجوع به خوارزم شود.

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم . [ رَ ] (ع مص ) مردن . || گرفتن چیزی را: رزم بالشی ٔ. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بانگ کردن اشتر. (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر اللغه ٔ زوزنی ). || بانگ کردن رعد. (مصادر اللغه ٔ زوزنی ). || یک بار خوردن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). ||

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم . [ رَ زَ ] (ع اِ) رَزِم . ج ِ رَزْمة. (ناظم الاطباء). رجوع به رَزْمة شود. || ج ِ رِزْمة. (ناظم الاطباء). رجوع به رِزْمَة شود.

جست‌وجوی مشابه

رزم آرای

لغت‌نامه دهخدا

رزم آرای . [ رَ ] (نف مرکب ) رزم آرا. پهلوانی که در رزم هنرمند باشد. (فرهنگ فارسی معین ). هنرمند در نبرد و جنگ . که در رزم ماهر باشد. رزم آزموده . آرایش دهنده ٔ جنگ : به مجلس ملک جنگجوی رزم آرای به مجلس ملک شیرگیر شهرستان . <p class="author

رزم آرایی

لغت‌نامه دهخدا

رزم آرایی . [ رَ ] (حامص مرکب ) عمل رزم آرا. عمل رزم آرای . صفت رزم آرا. (یادداشت مؤلف ). عمل رزم آراستن . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به رزم آرا و رزم آرای شود.

رزم آرایانه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

tactical, tactically

رزم آرایی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

tactics

رزم آرایی کردن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

marshal

جست‌وجوی متن

tactician

دیکشنری انگلیسی به فارسی

تاکتیک، متخصص فنون جنگی، ماهردرفنون جنگی، جنگفن گر، با تدبیر، رزم ارا

tactic

دیکشنری انگلیسی به فارسی

تاکتیک، رزم شیوه، جنگ فن، جنگ فنی، تاکتیک یا رزم ارایی، وابسته به رزم شیوه، رزم ارا

وسيلة

دیکشنری عربی به فارسی

مقتضي , مصلحت , مناسب , تهوراميز , سهولت , امکان , وسيله , جنگ فن , رزم شيوه , جنگ فني , وابسته به رزم شيوه , رزم ارا , ماهردرفنون جنگي , تاکتيک يا رزم ارايي

آرا

فرهنگ فارسی عمید

۱. = آراستن۲. آراینده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): انجمن‌آرا، بزم‌آرا، جهان‌آرا، خودآرا، رزم‌آرا، سخن‌آرا.۳. (اسم) [مخففِ آرایش] [قدیمی] زیب؛ زیور: ◻︎ میان گوهر و زیور سراپای / بتان را زشت کرده زیب و آرای (فخرالدین‌اسعد: ۱۲۶).

رزم افکن

لغت‌نامه دهخدا

رزم افکن . [ رَ اَ ک َ ] (نف مرکب ) کنایه از جنگی و مبارز. رزم دیده . رزم خواه . رزم ساز. رزم یوز. (آنندراج ). غازی و مبارز. (ناظم الاطباء). رزمجو. رزمجوی . رزم آزموده . رزم آرا : پسند آمدش گفت اینک سپاه سواران رزم افکن و کینه خواه .<p clas

جست‌وجوی هم‌آغاز

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم

لغت‌نامه دهخدا

رزم

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

درزم

لغت‌نامه دهخدا

درزم . [ دَ رَ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان روضه چای بخش حومه ٔ شهرستان ارومیه واقع در 10 هزارگزی شمال باختری ارومیه و یک هزارگزی شمال راه ارابه رو ارومیه به موانا، با 150 تن سکنه . آب آن از رودخانه و راه آن

دریای خوارزم

لغت‌نامه دهخدا

دریای خوارزم . [ دَرْ ی ِ خوا /خا رَ ] (اِخ ) بحر خوارزم . بحیره ٔ خوارزم . دریاچه ٔ خوارزم . رجوع به بحر خوارزم و دریاچه ٔ خوارزم شود.

دریای قرزم

لغت‌نامه دهخدا

دریای قرزم . [ دَرْ ی ِ؟ ] (اِخ ) بحرالقرزم .دریای خزر. رجوع به خزر و بحرالقرزم ذیل بحر شود.

دشت رزم

لغت‌نامه دهخدا

دشت رزم . [ دَ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان جاوید بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون . سکنه ٔ آن 129 تن . آب آن از رودخانه ٔ فهلیان . محصول آنجا غلات و برنج است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).

حرزم

لغت‌نامه دهخدا

حرزم . [ ح َ زَ ] (اِخ ) قصبه ٔ کوچکی است به جزیره ای میان ماردین و دُنیسر از اعمال جزیره و بیشتر مردم آن ارامنه هستند. (معجم البلدان ).

درپیوند

بیشتر بدانید

رزم آرا

razm[']ārā

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا