رصانتلغتنامه دهخدارصانت . [ رَ ن َ ] (از ع ، اِمص ) رصانة. قوت و محکمی و استواری . (یادداشت مؤلف ) : از نواحی و اقطار و هند درختی چند بیاورند در رزانت و رصانت متقارب و در سخاوت و متانت متناسب . (از ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 421). و رجوع به
رساندگویش اصفهانی تکیه ای: bešrasnâ طاری: bešrasnâ طامه ای: boyrasnâ طرقی: bešrasnâ کشه ای: bešrasnâ نطنزی: baresnâ
رساندگویش خلخالاَسکِستانی: ârâsənəstəš دِروی: â.râs.ân.əs.əš شالی: ârâsənəsəš کَجَلی: bo.râs.ân.əst.eš کَرنَقی: ârâsənəsəše کَرینی: ârâsâmənəsəš کُلوری: ârâsânəsəš گیلَوانی: bərâsəndəše لِردی: ârâsenəsəšə
رساندگویش کرمانشاهکلهری: řasân گورانی: řasân سنجابی: řasân کولیایی: ařasân زنگنه‌ای: řasân جلالوندی: řasân زوله‌ای: řasân کاکاوندی: řasân هوزمانوندی: řasân
رصانةلغتنامه دهخدارصانة. [ رَ ن َ ] (ع مص ) رصانت . محکم و استوار گردیدن : رصن رصانةً. (از تاج المصادر بیهقی ) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). استواری و محکمی . (از آنندراج ). محکم بودن و استوار گردیدن . (از فرهنگ فارسی معین ). رصانة عقل و جز آن ؛ استحکام و بسیاری ثبات آن . (از اقرب الموارد)
محکمیلغتنامه دهخدامحکمی . [ م ُ ک َ ] (حامص ) حالت و چگونگی محکم . استواری . سختی . سفتی . بستگی . (ناظم الاطباء). حصانت . رصانت . رزانت . استحکام . (یادداشت مرحوم دهخدا) : بنگر به چه محکمی ببسته ست مر جان ترا بدین تن اندر. ناصرخسرو.<br
استواریلغتنامه دهخدااستواری . [ اُ ت ُ ] (حامص ) محکمی . قرصی . حصانت . رزانت . اِحکام . متانت . (مجمل اللغة)(زمخشری ). استحکام . محکم کاری . دناج . رصافة. رصانت . طباخ . (منتهی الارب ) : و او را [ کابل را ] حصاریست محکم و معروف به استواری . (حدود العالم ). به استواری
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد پسر محمد ثالث معروف بسلطان احمد خان اول . چهاردهمین از سلاطین عثمانی و نسب او مستقیماً بسیزده واسطه بسلطان عثمان غازی منتهی شود. مولد او به سال 998 هَ . ق . بودو در 1012 پس از
