لغتنامه دهخدا
رعایا. [ رَ ] (ع اِ) ج ِ رَعیَة. (منتهی الارب ) (دهار). ج ِ رعیة به معنی محکومان و نگهداشته شدگان . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). در تداول رُعایاتلفظ شود. (فرهنگ فارسی معین ). ج ِ رعیة به معنی قوم و عامه ٔ مردم که آنان را راعی باشد. (از اقرب الموارد) : اگ