رفهلغتنامه دهخدارفه . [ رِف ْه ْ ] (ع مص ) یا رَفْه . مصدر به معنی رفوه . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رفوه و رَفْه شود.
رفهلغتنامه دهخدارفه . [ رُ ف َه ْ ] (ع اِ) کاه . از آن است مثل : اغنی من التفه عن الرفه ؛ التفه : السبع. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کاه . (آنندراج ). تبن . کاه . (یادداشت مؤلف ).
رفهلغتنامه دهخدارفه . [ رَ ف َ / ف ِ ] (اِخ ) پروین و ثریا که شش ستاره ٔ کوچک باشد در کوهان ثور. (ناظم الاطباء). پروین را گویند که آن شش ستاره ٔ کوچک باشد در کوهان ثور و به عربی ثریا خوانند. (آنندراج ) (از لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف ) (از بره
رفهلغتنامه دهخدارفه . [ رَف ْ ف َ ] (مص ) پاکیزه کردن صورت و ستردن موی است با ریسمان و غیر آن تا صورت زیبا و نیکو معلوم شود. بند انداختن . || (اِ) آواز مهیب و هولناک . (لغت محلی شوشتر).
رفحلغتنامه دهخدارفح . [ رَ ف َ ] (اِخ ) منزلی است در راه بغداد در طریق مصر بعد از داروم ، از این مکان تا عسقلان دو روز راه است برای کسی که به مصرمی رود و اول رفح که فعلاً خراب شده است شهر آبادی بوده است . (از معجم البلدان ج 4) (از یادداشت مؤلف ).
رفچهلغتنامه دهخدارفچه . [ رَ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) رف کوتاه . مصغر رف . (یادداشت مؤلف ). رجوع به رف شود.
رفةلغتنامه دهخدارفة. [ رَف ْ ف َ ] (ع اِ) یک بار شیر خوردن . (ناظم الاطباء). || لقمه ٔ کامل و کافی . (از اقرب الموارد).
رفهةلغتنامه دهخدارفهة. [ رَ ف َ هََ ] (ع اِمص ) رحمت و مهربانی و مرحمت . (ناظم الاطباء). رحمت . مهربانی . (منتهی الارب ). رحمت و رأفت . (از اقرب الموارد).
رفهنیةلغتنامه دهخدارفهنیة. [ رُ ف َ ی َ ] (ع اِمص ) فراخی عیش و ارزانی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). رفغنیة. (از یادداشت مؤلف ). رفاهیت . (اقرب الموارد). رجوع به رفغنیة شود.
رفهانلغتنامه دهخدارفهان . [ رَ ] (ع ص ) فراخ عیش تن آسا. (ناظم الاطباء). فراخ عیش تن آسان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
هفه رفهلغتنامه دهخداهفه رفه . [ هََ ف َ / ف ِ رَ ف َ / ف ِ ] (اِ مرکب ) هرهفت . (برهان ). رجوع به هرهفت و هرهفت کرده شود. || به معنی زیب و زینت هم آمده است . (برهان ).
رفةلغتنامه دهخدارفة. [ رَف ْ ف َ ] (ع اِ) یک بار شیر خوردن . (ناظم الاطباء). || لقمه ٔ کامل و کافی . (از اقرب الموارد).
بیماری تنفسیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: اختیار آتی رفه، سرماخوردگی، آبریزش بینی، سینوزیت، آسم، ذات الریه، پنومونی، گلودرد استرپتوککی، خروسک، لارانژیت، آنژین، برونشیت، آنفولانزا
رفهةلغتنامه دهخدارفهة. [ رَ ف َ هََ ] (ع اِمص ) رحمت و مهربانی و مرحمت . (ناظم الاطباء). رحمت . مهربانی . (منتهی الارب ). رحمت و رأفت . (از اقرب الموارد).
رفهنیةلغتنامه دهخدارفهنیة. [ رُ ف َ ی َ ] (ع اِمص ) فراخی عیش و ارزانی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). رفغنیة. (از یادداشت مؤلف ). رفاهیت . (اقرب الموارد). رجوع به رفغنیة شود.
رفهانلغتنامه دهخدارفهان . [ رَ ] (ع ص ) فراخ عیش تن آسا. (ناظم الاطباء). فراخ عیش تن آسان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
دوطرفهلغتنامه دهخدادوطرفه . [ دُ طَ رَ ف َ / ف ِ] (ص نسبی ) که دارای دو سو و جهت و جانب است . (یادداشت مؤلف ). دوسویه : خیابان دوطرفه ؛ که عبور و مرور وسایط نقلیه از دو سوی آن آزاد است ، مقابل یک طرفه .
قضیه ٔ منحرفهلغتنامه دهخداقضیه ٔ منحرفه . [ق َ ضی ی َ / ی ِ ی ِ م ُ ح َ رِ ف َ / ف ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) مصطلح منطقیان چنان است که هر قضیه ٔ حملی راکه سوری مقارن محمولش باشد منحرفه خوانند و هر قضیه ٔ شرطی را که صیغتش به وضع دال ب
خرفهلغتنامه دهخداخرفه . [ خ ُ رَ ف َ ] (اِخ ) دهی است میان سنجار و نصیبین و احمد مقری ابن مبارک بن نوفل از این ده است . (از منتهی الارب ).
خرفهلغتنامه دهخداخرفه .[ خ ُ ف َ / ف ِ ] (اِ) نام گیاهی است و آنرا بپارسی پرپهن گویند و معرب آن خرفج است و آن بعربی به بقلةالحمقاء معروف است . گویند در اصل بقلةالزهراء بوده و معاندان اهل بیت آنرا برگردانده بقلةالحمقاء خوانده اند. (از انجمن آرای ناصری ) (از آن
خضرفهلغتنامه دهخداخضرفه . [ خ َ رَف َ ] (ع مص ) کلانسال شدن عجوز و زیاد شدن پوست آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). یقال : خضرفت العجوز.