ترجمه مقاله

رنج بردار

ranjbordār

آن‌که رنج و سختی تحمل می‌کند؛ رنجبر؛ رنج‌برنده: ◻︎ به‌دانش بُوَد بی‌گمان زنده مرد / خنک رنج‌بردار پاینده‌مرد (فردوسی: ۷/۳۶۷).

رنج

فرهنگ فارسی عمید

۱. حالت ناخوشایند در انسان یا حیوان بر اثر درد، خستگی، و مانند آن.۲. [قدیمی] بیماری؛ مرض.۳. [قدیمی] صدمه؛ ضربه؛ آسیب.۴. [قدیمی] زحمت؛ سختی و مشقت ناشی از کار‌وکوشش: ◻︎ نه‌گشت زمانه بفرسایدش / نه آن رنج و تیمار بگزایدش (فردوسی: ۱/۸).⟨ رنج باریک: (پزشکی) [قدیمی] تب دق؛ تب

ترجمه مقاله