رنده

rande

معنی

۱. در نجاری، وسیله‌ای که با آن چوب و تخته را ‌تراشیده و صاف و هموار می‌کنند.
۲. وسیله‌ای با سوراخ‌های لبه‌دار تیز از جنس فلز یا پلاستیک که برای ریزریز کردن برخی موادغذایی از آن استفاده می‌شود.
۳. آنچه به‌وسیلۀ رنده ریز شده باشد.

جست‌وجوی دقیق

رنده

لغت‌نامه دهخدا

رنده . [ رَ دَ / دِ ] (اِ) اوزاری است که درودگران دارند. (اوبهی ). افزاری باشد که درودگران چوب و تخته را به آن هموار کنند. (برهان قاطع). آلتی که نجاران چوب را بدان آلت تراشند و صاف و هموار کنند. (آنندراج ). مِنْحات . (دهار). مِنْحَت <span cla

رنده

فرهنگ فارسی عمید

۱. در نجاری، وسیله‌ای که با آن چوب و تخته را ‌تراشیده و صاف و هموار می‌کنند.۲. وسیله‌ای با سوراخ‌های لبه‌دار تیز از جنس فلز یا پلاستیک که برای ریزریز کردن برخی موادغذایی از آن استفاده می‌شود.۳. آنچه به‌وسیلۀ رنده ریز شده باشد.

رنده

دیکشنری فارسی به عربی

آلة الحلاقة , مشبک

رنده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

grate, grater, shredder

رنده

فرهنگ فارسی معین

(رَ دِ) (اِ.) 1 - ابزاری که با آن چوب و تخته را تراشند. 2 - ابزاری برای خرد کردن سیب زمینی ، پیاز و...

جست‌وجوی هم‌آوا

چَرَنده و پَرَنده

فرهنگ گنجواژه

جانوران

پرنده و چرنده

فرهنگ گنجواژه

انواع حیوانات، جانوران مختلف.

چرنده

لغت‌نامه دهخدا

چرنده . [ چ َ رَ دَ / دِ ] (نف )حیوانی که چرا میکند. حیوان چرنده مقابل حیوان پرنده . (ناظم الاطباء). حیوان گیاه خور. (فرهنگ نظام ). مقابل پرنده از حیوان و شامل حیوانات بحری نشود. دام . سائِم . سَوام . (منتهی الارب ). ج ، چرندگان <span class="

رندة

لغت‌نامه دهخدا

رندة. [ رُ دَ ] (اِخ ) پناهگاهی است استوار در اندلس از اعمال تاکُرُنّا و این شهری است قدیم در کنار رودخانه و دارای کشت و زرع فراوانی است . و السلفی گوید: ابوالحسن سقی بن خلف بن سلیمان الاسدی الرندی گوید که رندة قلعه ای است بین اشبیلیه و مالقه . (از معجم البلدان ). شهری است در

رنگده

لغت‌نامه دهخدا

رنگده . [ رَ دِه ْ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان رودشت بخش کوهپایه از شهرستان اصفهان واقع در 28هزارگزی جنوب شوسه ٔ اصفهان به یزد. جلگه است و آب و هوای معتدل دارد. دارای 37 تن سکنه ٔ شیعی است و بفارسی سخن می

جست‌وجوی مشابه

خشک رنده

لغت‌نامه دهخدا

خشک رنده . [ خ ُ رَ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) خارش خشک . (آنندراج ). جرب خشک . (ناظم الاطباء): خشک رنده یا خشک ریزه که به عربی آن را حصف گویند بثره هایی بود سخت خرد و سرخ و سوزاننده همچون سوزانیدن زخم سرسوزن و اندر تابستان پدید آید خاصه آن وقت که

رنده زدن

لغت‌نامه دهخدا

رنده زدن . [ رَ دَ / دِ زَ دَ ] (مص مرکب ) رنده کردن . رندیدن . رنده کاری کردن . رجوع به رنده کردن و رندیدن و رنده کاری شود.

رنده کردن

لغت‌نامه دهخدا

رنده کردن . [ رَ دَ / دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) رندیدن . تراشیدن . تراشیدن و رنده زدن چوب و فلزات را برای صاف و هموار کردن آنها. رنده کاری کردن . رجوع به رنده و رندیدن و رنده زدن و رنده کاری شود.

رنده بالا

لغت‌نامه دهخدا

رنده بالا. [ رَ دَ ] (اِخ ) نام دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل واقع در 13هزارگزی شمال شرقی بنجار و 3هزارگزی راه مالرو جلال آباد به زابل . جلگه است و آب و هوایی گرم معتدل دارد. دارای <span class="hl" dir="

رنده پایین

لغت‌نامه دهخدا

رنده پایین . [ رَ دَ ] (اِخ ) نام دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل واقع در 14هزارگزی شمال بنجار و 3هزارگزی راه مالرو جلال آباد به زابل . جلگه است و آب و هوایی گرم معتدل دارد. دارای <span class="hl" dir="ltr

جست‌وجوی متن

planing

دیکشنری انگلیسی به فارسی

برنامه ریزی، رنده کردن، با رنده صاف کردن، صاف کردن

رَنَّه

گویش بختیاری

رنده.

رَنّیدَن

گویش بختیاری

رنده کردن.

rebrush

دیکشنری انگلیسی به فارسی

رنده کردن

rivetted

دیکشنری انگلیسی به فارسی

رنده شده

جست‌وجوی هم‌آغاز

رنده زدن

لغت‌نامه دهخدا

رنده زدن . [ رَ دَ / دِ زَ دَ ] (مص مرکب ) رنده کردن . رندیدن . رنده کاری کردن . رجوع به رنده کردن و رندیدن و رنده کاری شود.

رنده کردن

لغت‌نامه دهخدا

رنده کردن . [ رَ دَ / دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) رندیدن . تراشیدن . تراشیدن و رنده زدن چوب و فلزات را برای صاف و هموار کردن آنها. رنده کاری کردن . رجوع به رنده و رندیدن و رنده زدن و رنده کاری شود.

رنده بالا

لغت‌نامه دهخدا

رنده بالا. [ رَ دَ ] (اِخ ) نام دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل واقع در 13هزارگزی شمال شرقی بنجار و 3هزارگزی راه مالرو جلال آباد به زابل . جلگه است و آب و هوایی گرم معتدل دارد. دارای <span class="hl" dir="

رنده پایین

لغت‌نامه دهخدا

رنده پایین . [ رَ دَ ] (اِخ ) نام دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل واقع در 14هزارگزی شمال بنجار و 3هزارگزی راه مالرو جلال آباد به زابل . جلگه است و آب و هوایی گرم معتدل دارد. دارای <span class="hl" dir="ltr

رنده کار

لغت‌نامه دهخدا

رنده کار. [ رَ دَ / دِ ] (ص مرکب ) آنکه کار وی رندیدن چوب یا فلزات باشد. آنکه با رنده کردن چوب و فلزات آنها را صاف و تراشیده و هموار بکند. رنده کننده . رجوع به رنده و رنده کاری و رنده کردن شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

دانه پذیرنده

لغت‌نامه دهخدا

دانه پذیرنده . [ ن َ / ن ِ پ َ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) قبول کننده ٔ دانه . قبول کننده ٔ دانه برای رویانیدن . پذیرنده ٔ دانه برای انبات . گیرنده ٔ تخم رویاندن را : پرتو آتش زده بر م

درآورنده

لغت‌نامه دهخدا

درآورنده . [ دَ وَ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) داخل کننده . واردکننده . || فروبرنده . سپوزنده . || خارج کننده . بیرون آرنده . هَجوم . (منتهی الارب ). رجوع به درآوردن شود.

درگذارنده

لغت‌نامه دهخدا

درگذارنده . [ دَ گ ُ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) درگذار. غافر. غفار. غفور. (یادداشت مرحوم دهخدا). عَفُوّ. (مهذب الاسماء). بخشاینده . بخشایشگر.

درگذرنده

لغت‌نامه دهخدا

درگذرنده . [ دَ گ ُ ذَ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) درگذارنده . عبور کننده . عابر. تجاوز کننده . عِزْهِل . عُزهول . غابر. مارد. مَرید: أجرد؛ بسیار سبقت کننده و درگذارنده . جسر؛ شتر درگذرنده . سهم صارد؛ تیر درگذرنده . عات ، عتی ؛ درگذرنده از حد. ک

درگیرنده

لغت‌نامه دهخدا

درگیرنده . [ دَ رَدَ / دِ ] (نف مرکب ) گیرنده . جاذب . شامل . (دهار).

ترجمه مقاله