رنگ پریدگی

rangparidegi

معنی

۱. رنگ‌باختگی.
۲. بی‌رنگی یا زردی رنگ چهره از ترس، بیماری، یا علت دیگر.

جست‌وجوی دقیق

رنگ پریدگی

لغت‌نامه دهخدا

رنگ پریدگی . [ رَ پ َ دَ / دِ ] (حامص مرکب )رنگ باختگی . بیرنگ شدن چهره از خشم یا ترس یا بیماری . رجوع به رنگ پریدن و رنگ باختن و رنگ باختگی شود.

رنگ پریدگی

فرهنگ فارسی عمید

۱. رنگ‌باختگی.۲. بی‌رنگی یا زردی رنگ چهره از ترس، بیماری، یا علت دیگر.

رنگ پریدگی

جست‌وجوی هم‌آوا

اتومبیل‌رانی سرعت

motor racing, auto racing, automobile racing, car racing

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مسابقۀ سرعتی برای خودروهای تقویت‌شده در مسیری ویژه یا ازپیش‌مشخص‌شده

باران‌شویی

rainout/ rain-out

واژه‌های مصوب فرهنگستان

زدوده ‌شدن مواد زاید از هوا در پی بارش باران یا برف

رنگ رنگ

رنگ رنگ . [ رَ رَ ] (ص مرکب ) رنگارنگ . رنگ برنگ . به لونهای مختلف . به رنگهای گوناگون . ملون به الوان مختلف . گوناگون : از باد روی خوید چو آب است موج موج وز نوسه پشت ابر چو جزع است رنگ رنگ . خسروانی .هم از آشتی را

رنگ رنگ

فرهنگ فارسی معین

( ~. ~) (ص مر.) رنگارنگ ، جورواجور.

رنگ به رنگ

دیکشنری فارسی به ترکی

ala, alacalı bulacalı

جست‌وجوی مشابه

با رنگ پریدگی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

pallidly

رنگ پریدگی و لاغری

دیکشنری فارسی به انگلیسی

gauntness

جست‌وجوی متن

bleach

فرهنگ لغات علمی

رنگ‌پریدگی

wanness

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جادوگر، رنگ پریدگی

photobleaching

فرهنگ لغات علمی

رنگ‌پریدگی نوری

photobleaching

فرهنگ لغات علمی

رنگ‌پریدگی نوری

photo-bleaching

فرهنگ لغات علمی

رنگ پریدگی نوری

جست‌وجوی هم‌آغاز

رنگ

لغت‌نامه دهخدا

رنگ . [ رَ ] (اِ) لون . (برهان قاطع). اثر نور که بر ظاهر اجسام نمایشهای مختلف می دهد، بعربی لون گویند. (فرهنگ نظام ). لون یعنی اثر مخصوصی که در چشم از انعکاس اشعه ٔ نور در روی اجسام پدید آید. (ناظم الاطباء). آرنگ . گون . گونه . (برهان قاطع). صِبْغ. (مهذب الاسماء). صِباغ . صِب

رنگ

لغت‌نامه دهخدا

رنگ . [ رِ ] (اِ) آهنگ مخصوص رقص . آهنگی که بتوان با آن رقصید .- یک رِنگی ؛ آوازی که تابع یک مقام باشد مثل شهرآشوب . (فرهنگ نظام ).

رنگ

فرهنگ فارسی عمید

از فرم‌های موسیقی با آهنگ طرب‌انگیز که با آن بتوان رقصید.

رنگ

فرهنگ فارسی عمید

پرتو آفتاب و ماه.

رنگ

فرهنگ فارسی عمید

۱. نمود اشیا بر اثر بازتاب نور از آن‌ها.۲. ماده‌ای تهیه‌شده از مواد معدنی، گیاهی، یا روغنی که برای رنگ‌آمیزی یا نقاشی به کار می‌رود.۳. [مجاز] رواج؛ رونق: ◻︎ به خان اندر آی ار جهان تنگ شد / همه کار بی‌برگ و بی‌رنگ شد (فردوسی: ۶/۴۳۱).۴. [مجاز] مکر؛ حیله؛ فریب؛ فسون: ◻︎ آمد آن ماه دوه

جست‌وجوی هم‌قافیه

درنگ

لغت‌نامه دهخدا

درنگ . [ دَ رَ ] (اِخ ) (کوه ...) رشته کوه ساحلی فارس در جنوب ایران بین دلتای رود مند و بندر کنگان . طرفی از آن که محاذی خلیج فارس است بسیار پر شیب است . مرتفعترین قله ٔ آن 1243 متر ارتفاع دارد. (از دائرةالمعارف فارسی ). بحرالظلمة. (یادداشت م

درنگ

لغت‌نامه دهخدا

درنگ . [ دَ رَ / دِ رَ ] (اِ صوت ) صدایی باشد که از نواختن ناقوس و تار ساز و شکستن چینی و آبگینه و امثال آن برآید. (برهان ) (جهانگیری ). آواز تار و طنبور و نقاره و صدای گرز و شمشیر، و آن تبدیل ترنگ است . (آنندراج ). لغتی است در جرنگ که صدای ز

درنگ

لغت‌نامه دهخدا

درنگ . [ دِ رَ ] (اِ) تأخیر. (برهان ) (جهانگیری ) (لغت محلی شوشتر، خطی ). دیرکرد. ضد عجله . مقابل شتاب . کسی که به شغلی مشغول باشد و دیرگه به آن کار ماند. (اوبهی ). دیری و تأخیر. (ناظم الاطباء). کندی . آهستگی . فرصت . (غیاث ). بطوء. (دهار). آرامی . مماطله . اهمال . امروز و

درنگادرنگ

لغت‌نامه دهخدا

درنگادرنگ . [ دَ رَ دَ رَ / دِ رَ دِ رَ ] (اِ صوت ) (از: درنگ + َا + درنگ ) ترنگاترنگ . آواز کردن زه کمان . (ناظم الاطباء). صدای طبل و کوس که پیاپی بنوازند. (از شعوری ج 1 ص 439</spa

درویش رنگ

لغت‌نامه دهخدا

درویش رنگ . [ دَرْ رَ ] (ص مرکب ) به رنگ و سیرت و حال درویشان . درویش صفت : چو دید آن خردمند درویش رنگ که بنشست و برخاست بختش به جنگ .سعدی .

درپیوند

بیشتر بدانید

رنگ پریدگی

rangparidegi

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

دیکشنری فارسی به ترکی

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

فرهنگ لغات علمی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ لغات علمی

فرهنگ لغات علمی

فرهنگ لغات علمی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا