رهبانیتلغتنامه دهخدارهبانیت . [ رُ نی ی َ ] (ع اِمص ) زهد ترسایان که بازداشتن نفس باشد از حظوظ و لذات چنانکه نکاح نکنند و غذای لذیذ و خوب نخورند بلکه گاه برای رفع شهوت آلت تناسل را می برند. (از غیاث اللغات )(ناظم الاطباء). ورزیدن راهبی . (السامی فی الاسامی ). زاهدی ورزیدن . راهبی ورزیدن . رجوع ب
رهبانیتفرهنگ فارسی عمیدگوشهنشینی، ترک دنیا، و چشمپوشی از لذتهای آن برای تقرب به خدا، مخصوصاً در مسیحیت.