رهطلغتنامه دهخدارهط. [ رَ ] (ع اِ) مردان از سه یا هفت تا ده یا از سه تا چهل بدون زنان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جماعتی قدر دوازده . (دهار). در اصطلاح رجال و درایه جماعتی ازمردان را گویند که کمتر از ده و بیشتر از سه و یا هفت تا ده و یا بین ده و چهل باشد. (یاددشت مؤلف ). ||
رهطلغتنامه دهخدارهط. [ رَ ] (ع مص ) دویدن . (ناظم الاطباء). || لقمه ٔ بزرگ برداشتن . (ناظم الاطباء). لقمه ٔ بزرگ برداشتن و گویند: «هو یرهط»؛ ای یأکل شدیداً، و عامه با «ل » به صورت «یلهط» تلفظ کنند. (از اقرب الموارد). || نیک بسیار خوردن . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء).
رهطلغتنامه دهخدارهط. [رَ هََ ] (ع اِ) قوم و قبیله ٔ مرد که در آن زن نباشد و کمتر از ده نفر بود. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || رَهط. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به رَهط شود.
رعثلغتنامه دهخدارعث . [ رَ ] (ع اِ) رَعَث . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رَعَث به معنی اسمی شود.
رعثلغتنامه دهخدارعث . [ رَ ] (ع مص ) اندک گرفتن . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). || سپید گشتن نرمه ٔ گوشت بز. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
رعثلغتنامه دهخدارعث . [ رَ ع َ ] (ع اِ) سپیدی اطراف دوپاره ٔ گوشت که زیر نرمه ٔ گوش بز آویزان باشد. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || پشم رنگین که به هودج آویزان کنند. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). پشم رنگین . (مهذب الاسماء). گویند:«زین الهوادج بالرعث الواصف ». (از
رعثلغتنامه دهخدارعث . [ رَ ع َ ] (ع مص ) یا رَعث . سپید گشتن نرمه ٔ گوشت بز. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رَعث در معنی مصدری شود.
رهطاءلغتنامه دهخدارهطاء. [ رُ هََ ] (ع اِ) رُهَطَة. یکی از سوراخهای کلاکموش که از آن خاک خانه ٔ خود را بیرون کشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). راهطاء. (از اقرب الموارد). رجوع به رهطة و راهطاء شود.
رهطةلغتنامه دهخدارهطة. [ رُ هََ طَ ] (ع اِ) رهطاء. (ناظم الاطباء). به معنی رهطاء است که یکی از سوراخهای کلاکموش است . (از تاج العروس ). راهطاء. (از اقرب الموارد). یکی از سوراخ های کلاکموش که از آن خاک خانه را بیرون کشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به رهطاء و راهطاء شود.
رهطیلغتنامه دهخدارهطی . [ رَ طا ] (ع اِ) مرغی است . (منتهی الارب ) آنندراج ) (ناظم الاطباء). مرغی است که آن را عیرالسراة گویند. (از اقرب الموارد).
رهیطلغتنامه دهخدارهیط. [ رُ هََ ] (ع اِ مصغر) مصغر رهط است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به رهط شود.
رهاطلغتنامه دهخدارهاط. [ رِ ] (ع اِ) رخت خانه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). || پوست پاره ای به اندازه ٔ از ناف تا زانو که دو طرف آن را پاره کنند تا بتوان با آن راه رفت و زنان حایض و کودکان بر خود بندند. (ناظم الاطباء). || پوست پاره ای که آن را دوال کنند و به
ابوحنیفهلغتنامه دهخداابوحنیفه . [ اَ ح َ ف َ ] (اِخ ) از رهط زیادبن کلیب . تابعی است . او از ابن عمر و از او مغیره روایت کند.
رهطاءلغتنامه دهخدارهطاء. [ رُ هََ ] (ع اِ) رُهَطَة. یکی از سوراخهای کلاکموش که از آن خاک خانه ٔ خود را بیرون کشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). راهطاء. (از اقرب الموارد). رجوع به رهطة و راهطاء شود.
رهطةلغتنامه دهخدارهطة. [ رُ هََ طَ ] (ع اِ) رهطاء. (ناظم الاطباء). به معنی رهطاء است که یکی از سوراخهای کلاکموش است . (از تاج العروس ). راهطاء. (از اقرب الموارد). یکی از سوراخ های کلاکموش که از آن خاک خانه را بیرون کشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به رهطاء و راهطاء شود.
رهطیلغتنامه دهخدارهطی . [ رَ طا ] (ع اِ) مرغی است . (منتهی الارب ) آنندراج ) (ناظم الاطباء). مرغی است که آن را عیرالسراة گویند. (از اقرب الموارد).
مرهطلغتنامه دهخدامرهط. [ م ُ رَهَْ هََ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ترهیط. رجوع به ترهیط شود. || رجل مرهطالوجه ؛مرد آماسیده روی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
