ترجمه مقاله

رهی

rahi

۱. رونده؛ راه‌افتاده؛ رهرو.
۲. مسافر.
۳. غلام؛ بنده؛ چاکر: ◻︎ کمند از رهی بستد و داد خم / بینداخت خوار و نزد هیچ دم (فردوسی: ۱/۲۰۰).

رهیاءة

لغت‌نامه دهخدا

رهیاءة. [ رَهَْ ی َ ءَ ](ع مص ) گران گردانیدن یک تنگ بار نسبت به تنگ بار دیگر. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || پرآب شدن هردو چشم از مشقت و تعب یا از پیری . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || تباه و نااستوار کردن رای . || نااستوار کردن

خرهی

لغت‌نامه دهخدا

خرهی . [ خ َ رَ ] (اِخ ) عبدالسلام بن عبدالرحمن بن ابراهیم الخرهی الشیرازی مکنی به ابوالفتح .از اهل علم و فضل بود و مذهب شافعی داشت . او به اصفهان حدیث می گفت و ابوعبداﷲ محمدبن غانم بن احمد حداد و جز او از او برای ما نقل حدیث کردند. مرگ او به اصفهان بعد از سال <span class="hl

ترجمه مقاله