روستالغتنامه دهخداروستا. (اِ) در پهلوی رستاک . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). معرب آن رستاق . (پور داود: یسنا ج 122 حاشیه ٔ4 از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). رزداق . رسداق . (ازمنتهی الارب ) (فرهنگ فارسی معین ). ده . (برهان قاطع
روستاییلغتنامه دهخداروستایی . (ص نسبی ) باشنده ٔ ده یعنی دهقان . (آنندراج ) (غیات اللغات ). قروی . (مهذب الاسماء). اهل ده . (از فرهنگ شعوری ). دهاتی و دهقان . (ناظم الاطباء). آنکه در روستا نشیند: روستایی زمین چو کرد شیارگشت عاجز که بود بس ناهار. دقیقی .طوطی
روستاییفرهنگ فارسی عمید۱. مربوط به روستا: لباس روستایی.۲. از مردم روستا؛ دهاتی: مرد روستایی.۳. [مجاز] ساده‌لوح؛ احمق.
روستاملحملغتنامه دهخداروستاملحم . [ ] (اِخ ) ناحیه ای است در حدود ماوراءالنهر بنزدیکی سنگلج . (از حدود العالم چ دانشگاه ص 121).
روستانشینلغتنامه دهخداروستانشین . [ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که در روستا می نشیند. دهقان . تخته قاپو. (یادداشت مؤلف ).
روستازادهلغتنامه دهخداروستازاده . [ دَ / دِ ] (ص مرکب ) دهقان زاده . (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ). کسی که در روستا زاده شده باشد. (از فرهنگ شعوری ) : روستازادگان دانشمندبوزیری ّ پادشا رفتند.سعدی .
روستاقلغتنامه دهخداروستاق . (معرب ، اِ) معرب روستا : و تمامت شهر و روستاق روی بدو نهادند. (جهانگشای جوینی ). و رجوع به روستا و رستاق شود.
روستاملحملغتنامه دهخداروستاملحم . [ ] (اِخ ) ناحیه ای است در حدود ماوراءالنهر بنزدیکی سنگلج . (از حدود العالم چ دانشگاه ص 121).
روستانشینلغتنامه دهخداروستانشین . [ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که در روستا می نشیند. دهقان . تخته قاپو. (یادداشت مؤلف ).
روستازادهلغتنامه دهخداروستازاده . [ دَ / دِ ] (ص مرکب ) دهقان زاده . (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ). کسی که در روستا زاده شده باشد. (از فرهنگ شعوری ) : روستازادگان دانشمندبوزیری ّ پادشا رفتند.سعدی .
روستاقلغتنامه دهخداروستاق . (معرب ، اِ) معرب روستا : و تمامت شهر و روستاق روی بدو نهادند. (جهانگشای جوینی ). و رجوع به روستا و رستاق شود.
چارروستالغتنامه دهخداچارروستا. (اِخ ) قریه ای است واقع در سه فرسنگی میانه ٔ شمال و مشرق بندر ریگ . (فارسنامه ٔ ناصری ).
زیروستالغتنامه دهخدازیروستا. [ رُ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) زیرستا. رجوع به زیرستا و زیردوتا و سه تا و ستا شود.
گنج روستالغتنامه دهخداگنج روستا. [ گ َ ج ِ ] (اِخ ) گنج روستا ناحیه ای بوده است میان بادغیس و مروالرود و معرب آن گنج رستاق است . (از معجم البلدان ). این کلمه را شارح عتبی به فتح کاف ضعیفه (یعنی گ ) و سکون نون ضبط کرده است و می گوید: «سمیت بذلک لکثرة ربوعها و مراتعها» و لیکن مؤلف کتاب ممالک خلافت
قلعه روستالغتنامه دهخداقلعه روستا. [ ق َع َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش کرج شهرستان تهران سکنه ٔ آن 20 تن است . کارخانه ٔ نیم تمام ذوب آهن بین کرج و این ده است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
تریاک روستالغتنامه دهخداتریاک روستا. [ ت َ / ت ِرْ ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تریاق روستا. رجوع به همین کلمه شود.
