روضه خوان

ro[w]zexān

معنی

آن‌که در مجالس سوگواری و عزاداری ذکر مصیبت امام حسین و کربلا می‌کند؛ کسی که کارش خواندن روضه است.

جست‌وجوی دقیق

روضه خوان

لغت‌نامه دهخدا

روضه خوان . [ رَ ض َ / ض ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) کنایه از کسی که در عاشورا روضةالشهدا بر سر منابر بخواند. (از آنندراج ). کسی که شغل و پیشه ٔ وی خواندن روضه باشد. (ناظم الاطباء). آنکه ذکر مصائب حضرت حسین و دیگ

روضه خوان

فرهنگ فارسی عمید

آن‌که در مجالس سوگواری و عزاداری ذکر مصیبت امام حسین و کربلا می‌کند؛ کسی که کارش خواندن روضه است.

روضه خوان

فرهنگ فارسی معین

( ~. خا) [ ع - فا. ] (ص فا.) شخصی معمولاً در لباس روحانی که کارش خواندن روضه است .

روضه خوان

گویش تهرانی

نوحه خوان

جست‌وجوی هم‌آوا

چرویده

لغت‌نامه دهخدا

چرویده . [ چ َرْ دَ / دِ ] (ن مف /نف ) اسم مفعول از «چرویدن ». چاره جستن را گَشته و دیده [ کذا ] . (فرهنگ اسدی چ اقبال ص 456). چاره . جستن را گشتن . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوا

روضه

لغت‌نامه دهخدا

روضه . [ رَض َ / ض ِ ] (اِخ ) میان نسق شامی و نسق یمانی از کواکب ثابته را روضه خوانند یعنی باغچه . (از التفهیم ).

روده

لغت‌نامه دهخدا

روده . [ دَ ] (اِخ ) شهرکی است [ از جبال ] انبوه و آبادان و با نعمت بسیار و خرم و هوای درست و راه حجاج خراسان . (حدود العالم ).

روده

لغت‌نامه دهخدا

روده . [ دَ ] (اِخ ) محله ای بوده است به ری . (انساب سمعانی ). قریه ای بوده است به ری و عمروبن معدی کرب بهنگام بازگشت از ری بدانجا بمرد و این میرساند که روده نه محله بلکه دیهی است از دیههای ری ، و حارث بن مسلم روذی رازی بدین دیه منسوب است . (از معجم البلدان ).

روده

لغت‌نامه دهخدا

روده . [ دَ / دِ ] (اِ) امعای گوسفند و غیره . (برهان قاطع). سرگین دان مردم و جانوران . (شرفنامه ٔ منیری ). لوله های درازی که در شکم انسان و حیوان است و مجرای غذا و اسباب هضم آن است . (فرهنگ نظام ). روده آلت دفع فضله است . آفریدگار تبارک و تعا

جست‌وجوی مشابه

روضه خوانی

لغت‌نامه دهخدا

روضه خوانی . [ رَ ض َ /ض ِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل روضه خوان . سوگواری وعزاداری حضرت سیدالشهداء و برپاداری عزای آن حضرت . (از ناظم الاطباء). و رجوع به روضه خوان و روضه شود.

مداح و روضه خوان

فرهنگ گنجواژه

سخنران مذهبی.

جست‌وجوی متن

وچه خون

گویش مازنی

کودک خوانندهکودکی که پای منبر واعظ و روضه خوان خوانندگی ...

ذاکر

فرهنگ فارسی عمید

۱. یادکننده؛ یادآورنده.۲. ستایش‌کنندۀ خدا.۳. ثناگو.۴. روضه‌خوان.

خوان

فرهنگ فارسی معین

( ~.) 1 - ریشة «خواندن ». 2 - (ص فا.) در ترکیب به معنی «خواننده » آید: تعزیه - خوان ، روضه خوان و مانند آن .

خوان

فرهنگ فارسی عمید

۱. = خواندن۲. خواننده (در ترکیب با کلمه دیگر): آوازه‌خوان، روزنامه‌خوان، روضه‌خوان، قرآن‌خوان.

ذاکر

فرهنگ فارسی معین

(کِ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - ذکرکننده ، یادکننده . 2 - آن که ذکر مصیبت سیدالشهداء و اهل بیت را کند، روضه خوان .

جست‌وجوی هم‌آغاز

روضه

لغت‌نامه دهخدا

روضه . [ رَض َ / ض ِ ] (اِخ ) میان نسق شامی و نسق یمانی از کواکب ثابته را روضه خوانند یعنی باغچه . (از التفهیم ).

روضه

لغت‌نامه دهخدا

روضه . [ رَ ض َ ] (اِخ ) نام رودخانه ای که در دهستان روضه چای بخش حومه ٔ شهرستان ارومیه جاری است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4). و رجوع به روضه چای شود.

روضه

لغت‌نامه دهخدا

روضه . [ رَ ض َ / ض ِ ] (ع اِ) نوحه سرایی بر مصائب اهل بیت رسول (ص ) به نثر. مأخوذ از روضةالشهداء تألیف ملاحسین واعظ کاشفی ،مقابل تعزیه که نوحه سرایی به نظم است . (از یادداشت مؤلف ). ذکر مصیبت حضرت حسین . ملاحسین کاشفی معاصر سلطان حسین بای

روضه

لغت‌نامه دهخدا

روضه . [ رَ ض / ض ِ ] (اِخ ) میان منبر و مقبره ٔ حضرت رسول (ص ) مکانی است که نام آنرا روضه گویند به استناد روایتی که از حضرت است . ناصرخسرو گوید : میان مقبره [ مقبره ٔ حضرت رسول ص ] و منبر هم حظیره ای است از سنگهای رخا

روضه

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مجاز] مطالب و اشعاری که در سوگواری و عزاداری بالای منبر می‌خوانند. Δ مٲخوذ از نام کتاب «روضةالشهدا» تٲلیف ملاحسین کاشفی، از علما و وعاظ دورۀ تیموریان که آن‌ را در سال ۹۰۸ هجری قمری دربارۀ وقایع کربلا و شهادت حضرت امام حسین تٲلیف کرده.٢. [مجاز] جلسه‌ای که برای خواندن این سوگواری برگزا

جست‌وجوی هم‌قافیه

روضه

لغت‌نامه دهخدا

روضه . [ رَض َ / ض ِ ] (اِخ ) میان نسق شامی و نسق یمانی از کواکب ثابته را روضه خوانند یعنی باغچه . (از التفهیم ).

روضه

لغت‌نامه دهخدا

روضه

لغت‌نامه دهخدا

روضه

لغت‌نامه دهخدا

کلان روضه

لغت‌نامه دهخدا

کلان روضه .[ ک َ رَ / رُو ض َ / ض ِ ] (اِخ ) کنایه از حضرت رسالت پناه محمدی صلوات اﷲ علیه وآله است . (برهان ). از القاب آن حضرت صلی اﷲ علیه و آله است . (ناظم الاطباء).

درپیوند

بیشتر بدانید

روضه خوان

ro[w]zexān

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ گنجواژه

جست‌وجوی متن

گویش مازنی

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا