رکاز

rekāz

معنی

۱. آنچه در معدن نهفته است از طلا، نقره، و مانند آن.
۲. دفینه و گنج در زیرزمین.

جست‌وجوی دقیق

رکاز

لغت‌نامه دهخدا

رکاز. [ رِ ] (ع اِ) مالی که حق سبحانه در کانها پیدا کرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). آنچه خدای تعالی در کانها احداث و پایدار کرده . ج ، رِکزان و اَرکِزَة. (از اقرب الموارد). ج ، رکائز. (منتهی الارب ). || مال پنهان کرده ٔ اهل جاهلیت در زمین . (منتهی الارب )

رکاز

فرهنگ فارسی عمید

۱. آنچه در معدن نهفته است از طلا، نقره، و مانند آن.۲. دفینه و گنج در زیرزمین.

جست‌وجوی هم‌آوا

رقاش

لغت‌نامه دهخدا

رقاش . [ رَ ] (اِخ ) رقاش بنت ضبیعةبن قیس بن ثعلبة، مادر جاهلی است و بنورقاش بدو منسوب است و از نسل شوهر وی [شیبان بن ذهل ] از بنی بکربن وائل از عدنانی می باشند. (از اعلام زرکلی چ جدید ج 3). رجوع به رقاشی (ص نسبی ) شود.

رقاش

لغت‌نامه دهخدا

رقاش . [ رَ ] (ع اِ) مار. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

رقاش

لغت‌نامه دهخدا

رقاش . [ رَ ش ِ ] (ع اِ) نام مخصوص و علم است زنان را. (ناظم الاطباء).علم است مر زنان را و آن مبنی بر کسر است و همچنین هر (فِعال ِ) که معدول از فاعلة باشد نزد اهل حجاز بروی «الف » و «لام » در نیاید و جمع کرده نشود چون : قطام و جذام و غلاب و اهل نجد آن را حکم لاینصرف دهند چون ع

رقاش

لغت‌نامه دهخدا

رقاش .[ رَ ] (اِخ ) رقاش بنت همدان بن مالک بن زید، از کهلان مادر جاهلی یمانی است . فرزندانش از شوهر وی [عدی بن حارث بن مرةبن ادد] بدو نسبت داده می شود، و آنان لخم و جذام و عاملة هستند. (از اعلام زرکلی چ جدید ج 3).

رکائز

لغت‌نامه دهخدا

رکائز. [ رَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ رکاز. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به رکاز شود. || ج ِ رَکیزَة. (منتهی الارب ). رجوع به رکیزه شود.

جست‌وجوی متن

رکیز

لغت‌نامه دهخدا

رکیز. [ رَ ] (ع اِ) آنچه در معادن آفریده شده از زر و سیم . مالی که از زیر زمین یابند. ج ، رُکاز. (یادداشت مؤلف ). رجوع به رکیزة و رکاز شود.

رکائز

لغت‌نامه دهخدا

رکزة

لغت‌نامه دهخدا

رکزة. [ رِ زَ ] (ع اِ) رَکزَة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به رَکزَة شود. || ثبات عقل و رای . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || پاره ٔ بزرگ از سیم یا زر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || یکی رکاز. (منتهی الارب ). رجوع به رکاز شود.<

ارکاز

لغت‌نامه دهخدا

ارکاز. [ اِ ] (ع مص ) یافتن رکاز در زمین . (منتهی الأرب ). یعنی بگنج و بکان رسیدن . (آنندراج ). یافتن گنج نهاده را. یافتن کان را. یافتن مال پنهان . گنج و کان یافتن . (تاج المصادر بیهقی ). || صاحب رِکاز گردیدن کان . صاحب گنج یا کان شدن .

رکیزة

لغت‌نامه دهخدا

رکیزة. [ رَ زَ ] (ع اِ) رکیزه . مالی که حق سبحانه تعالی در کانها پیدا کرده . ج ، رَکائِز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). قطعه ای از جواهر که در زمین مدفون است . ج ، رکائز. (از اقرب الموارد). و رجوع به رکاز شود. || دفین اهل جاهلیت . ج ، رُکاز. (یادداشت مؤلف ). |

جست‌وجوی هم‌قافیه

سام الرکاز

لغت‌نامه دهخدا

سام الرکاز. [ ] (ع اِ مرکب ) رگی است از طلا در معدن و در معدن در نظام با فاصله های کم : و کان الفرید و الدر و الیاقوت من لفظه و سام الرکاز. (الجماهر بیرونی ص 151).

ارکاز

لغت‌نامه دهخدا

ارکاز

لغت‌نامه دهخدا

ارکاز. [ اَ ] (اِ) در ((خوار))بقسمی گیاه که برگهای پرآب و ساقهای خشک دارد گویندو نام دیگر آن شور کوهی است . رجوع بشور کوهی شود.

ارکاز

لغت‌نامه دهخدا

ارکاز. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ رِکز.

درپیوند

بیشتر بدانید

رکاز

rekāz

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا