رکبهلغتنامه دهخدارکبه . [ رُ ب ِ ] (از ع اِ) زانو. (غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). رکبة، محل اتصال ران و ساق پا. زانو. (از فرهنگ فارسی معین ) : هر روز از رقبه ٔ صبح تا رکبه ٔ رواح و از خروج ظلام تا دخول شام بر مسند مظالم نشستی . (سندبادنامه ص
رقبهلغتنامه دهخدارقبه . [ رَ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) رقبة. اطراف و نواحی و پیرامن . || حصار. || میدان . || حیطه . (ناظم الاطباء).- از رقبه ٔ اطاعت خارج شدن ؛ از پیرامون اطاعت و از حیطه ٔ تصرف بیرون شدن . (ناظم الاطباء).- <span clas
رقبةلغتنامه دهخدارقبة. [ رَ ب َ ] (ع اِ) زمینی که نزدیک به آب رود باشد حالا مطلق زمین متعلقه ٔ ده را گویند. (آنندراج ).- رقبةالنهر ؛ مجرای میاه . ج ، رقاب . (مهذب الاسماء).
رقبةلغتنامه دهخدارقبة. [ رَ ب َ ] (ع اِمص ) رِقبَة. (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). رجوع به رِقبَة شود. || رَقابَة. (ناظم الاطباء). رجوع به رقابة شود.
رقبةلغتنامه دهخدارقبة. [ رَ ق َ ب َ ] (ع اِ) گردن . (کشاف اصطلاحات الفنون ) (فرهنگ نظام ) (ترجمان جرجانی چ دبیرسیاقی ص 53). سپس گردن یا بن گردن یا گردن . ج ، رَقب . رِقاب . اَرقُب . رَقَبات . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گردن . جید. عنق . (یادداشت مؤلف ). گردن
رقبةلغتنامه دهخدارقبة. [ رَ ق َ ب َ ] (ع اِ) یا رقبه . بنده و عبد و غلام . (ناظم الاطباء). بنده و عبد. کسانی که به سکون «قاف » خوانند خطاست (غیاث اللغات ) : دین و دنیا ازو دومن ذلک رقبه ٔ او رقاب را مالک . اوحدی .|| گردن . (ناظم ال
رکبتینلغتنامه دهخدارکبتین . [ رُ ب َ ت َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ رکبة. دو زانو. (یادداشت مؤلف ). رجوع به رکبة شود.
اجرام مرکبهلغتنامه دهخدااجرام مرکبه . [ اَ م ِ م ُ رَک ْ ک َ ب َ/ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اجسامی که مرکب از عناصر مختلفةالطبایع باشند.
مرکبهلغتنامه دهخدامرکبه . [ م ُ رَک ْ ک َ ب َ ] (از عربی ص ، اِ) رجوع به مرکب و مرکبة و مرکبات شود.- اعضای مرکبه ؛ اعضای آلیه . رجوع به «اعضاء» و «آلیه » شود.- حمی مرکبة ؛ تبی که سبب آن دو خلط باشد یا بیشتر. (بحر الجواهر).- <span cla
اعضاء مرکبهلغتنامه دهخدااعضاء مرکبه . [ اَ ءِ م ُ رَک ْ ک َ ب َ / ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اعضاءِ آلیه که اسم کل بر جزء آن صادق نیاید. و آنرا اعضاءِ آلیه نیز گویند. مقابل اعضاءِ مفرده . (از بحر الجواهر). رجوع به اعضاءِ آلیه شود.
