لغتنامه دهخدا
رکی .[ رَ کی ی ] (ع ص ) ضعیف و سست . گویند: هذا الامر ارکی من ذاک ؛ یعنی سست و ضعیف تر است از آن . (منتهی الارب ). ضعیف و سست . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ضعیف . (اقرب الموارد). || (اِ) ج ِ رَکیَّة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ رکیة به معنی چاهها. (آنندرا