زایاندن

zāyāndan

معنی

کمک کردن به زائو هنگام زاییدن و بچۀ او را گرفتن؛ به زادن واداشتن؛ مامایی کردن.

جست‌وجوی دقیق

زایاندن

لغت‌نامه دهخدا

زایاندن . [ دَ ] (مص ) یاری دادن به زچه گاه زادن . زایاندن ماما زاچه را. زایانیدن . و رجوع به زایانیدن شود.

زایاندن

فرهنگ فارسی عمید

کمک کردن به زائو هنگام زاییدن و بچۀ او را گرفتن؛ به زادن واداشتن؛ مامایی کردن.

زایاندن

فرهنگ فارسی معین

(دَ) (مص م .) یاری دادن به زائو به هنگام زادن .

جست‌وجوی هم‌آوا

چزوندن،چِزاندن

چزاندن

چزاندن . [ چ َ / چ ِ دَ ] (مص ) آزار سخت دادن ، در زبان تکلمی اصفهان . (فرهنگ نظام ). در تداول عامه (از جمله در تهران ) ضعیف و زبونی را بگفتار یا بکردار آزار کردن . المی به جسم یا روح ضعیف تر از خود رسانیدن . || حق ضعیفی ، چون طفل صغیر و مانن

چزانیدن

لغت‌نامه دهخدا

چزانیدن . [ چ َ / چ ِ دَ ] (مص ) چزاندن . ضعیفی و حقیری را آزار کردن . ضعیف چزانی کردن . کسی را به زبان یا بعمل چزاندن و آزار کردن . || حق ضعیفان را پامال کردن . رجوع به چزاندن شود.

زایانیدن

لغت‌نامه دهخدا

زایانیدن . [ دَ ] (مص ) به زادن داشتن . مددکردن به زاینده . زایاندن . رجوع به ماده ٔ فوق شود.

زیاندن

لغت‌نامه دهخدا

زیاندن . [ دَ ] (مص ) به جان آوردن .حیات دادن . (ناظم الاطباء). زندگی دادن : بدانکه روزی دهنده ٔ بندگان منم اگر خواهم ترا بمیرانم و اگر خواهم بزیانم . توبه کن . (قصص الانبیاء ص 100).بفضل خویش مسلمان زیان مرا یارب <

جست‌وجوی متن

ایلاد

فرهنگ فارسی معین

[ ع . ] (مص م .) زایاندن ، زایانیدن .

زایانیدن

لغت‌نامه دهخدا

زایانیدن . [ دَ ] (مص ) به زادن داشتن . مددکردن به زاینده . زایاندن . رجوع به ماده ٔ فوق شود.

تولید

فرهنگ فارسی عمید

۱. چیزی را از چیز دیگر به‌وجود آوردن؛ زایاندن.۲. (اقتصاد) حاصل‌ کردن چیزی از طریق زراعت یا صناعت.۳. (اقتصاد) مقدار کالای تهیه‌شده.

بزایانیدن

لغت‌نامه دهخدا

بزایانیدن . [ ب ِ دَ ] (مص ) (از: ب + زایانیدن ) کمک کردن مر زن را در زحمت و امداد کردن در زائیدن . (ناظم الاطباء). رجوع به زایاندن و زایانیدن شود.

فارغ

فرهنگ فارسی عمید

۱. آزاد و رها.۲. بی‌نیاز.۳. بی‌خبر؛ بی‌اطلاع: ◻︎ اگر تو فارغی از حال دوستان یارا / فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را (سعدی۲: ۳۰۵).۴. (قید) [قدیمی] آسوده؛ بدون نگرانی.&lang; فارغ کردن: (مصدر متعدی)۱. آسوده کردن.۲. [عامیانه، مجاز] زایاندن: ماما به سختی او را فارغ کرد.<

درپیوند

بیشتر بدانید

زایاندن

zāyāndan

معنی

جست‌وجوی دقیق

زایاندن

لغت‌نامه دهخدا

زایاندن

فرهنگ فارسی عمید

زایاندن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

زایاندن

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

چزوندن،چِزاندن

گویش تهرانی

چزاندن

لغت‌نامه دهخدا

چزانیدن

لغت‌نامه دهخدا

زایانیدن

لغت‌نامه دهخدا

زیاندن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

ایلاد

فرهنگ فارسی معین

زایانیدن

لغت‌نامه دهخدا

تولید

فرهنگ فارسی عمید

بزایانیدن

لغت‌نامه دهخدا

فارغ

فرهنگ فارسی عمید