زبردستی

ze(a)bardasti

معنی

۱. چالاکی؛ مهارت.
۲. [قدیمی] توانایی؛ زورمندی: ◻︎ غم زیردستان بخور زینهار / بترس از زبردستی روزگار (سعدی۱: ۶۴).

مترادف

۱. تبحر، چابکی، چالاکی، خبرگی، زرنگی، قدرت، مهارت
۲. اقتدار، توانایی

جست‌وجوی دقیق

زبردستی

لغت‌نامه دهخدا

زبردستی . [ زَ ب َ دَ ] (حامص مرکب ) ظلم و تعدی و زور و ستم و درشتی و سختی و جور. (ناظم الاطباء) : غم زیردستان بخور زینهاربترس از زبردستی روزگار. سعدی . || غلبه و شدت و برتری و استیلاء. (ناظم الاطباء) <span class="

زبردستی

فرهنگ فارسی عمید

۱. چالاکی؛ مهارت.۲. [قدیمی] توانایی؛ زورمندی: ◻︎ غم زیردستان بخور زینهار / بترس از زبردستی روزگار (سعدی۱: ۶۴).

زبردستی

دیکشنری فارسی به عربی

براعة

زبردستی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

adroitness, artifice, craft, deftness, dexterity, facility, hand, prowess, skill

زبردستی

فرهنگ فارسی معین

( ~.) (حامص .) توانایی ، مهارت .

جست‌وجوی هم‌آوا

با زبردستی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

skilfully

زِبَردستی و مهارت

فرهنگ گنجواژه

تند دستی.

حاکی از زبردستی (خودمانی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

wicked

زبردست

لغت‌نامه دهخدا

زبردست . [ زَ ب َ دَ ] (اِ مرکب ) صدر. (شرفنامه ) (آنندراج ).صدر مجلس را گویند. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). || بالادست . طرف بالای مجلس . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) : روزی (یعقوب بن اسحاق کندی ) پیش مأمون درآمد و بر زبردست یکی از ائمه ٔ اسلام بنشست

زبردست

فرهنگ فارسی عمید

۱. مسلط؛ ماهر؛ حاذق؛ استاد.۲. [قدیمی] توانا؛ زورمند؛ صاحب قوت و قدرت: ◻︎ ای زبردست زیردست‌آزار / گرم تا کی بماند این بازار (سعدی: ۶۷).۳. [قدیمی] جَلد و چابک.۴. (اسم) [قدیمی] صدر مجلس؛ طرف بالای مجلس؛ بالادست: ◻︎ به رای از بزرگان مهش دید و بیش / نشاندش زبردست دستور خویش (سعدی۱: ۴۷).