زجاجةلغتنامه دهخدازجاجة. [ زِ ج َ ] (ع اِ) پیشه ٔ آبگینه سازی . آبگینه گری . حرفت شیشه گری . ابن سیده گوید: این لغت بنظر من عراقی است . (از لسان العرب ) (از تاج العروس ). حرفت آبگینه گری .(از البستان ) (از المعجم الوسیط) (از متن اللغة).
زجاجةلغتنامه دهخدازجاجة. [ زُ ج َ ] (اِخ ) دهی است به صعید مصر، و صاحب لب اللباب نوشته که زَجّاج که از ائمه ٔ نحو است ساکن زجاجه بوده است . (از غیاث اللغات ). یاقوت آرد: قریه ای است به صعید مصر نزدیک قوص ، دارای بستانها و نخل فراوان ، در بین «قوص » و «قفط». (از معجم البلدان ).
زجاجةلغتنامه دهخدازجاجة. [ زَ / زُ / زِ ج َ ] (ع اِ) واحد زجاج . آبگینه . (از مهذب الاسماء) (بحر الجواهر) (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة). زجاجة با هر سه حرکت «ز» آمده و با کسره اندک آید. (ازلسان الع
زجاجةلغتنامه دهخدازجاجة. [ زَج ْ جا ج َ ] (ع ص ) مؤنث زجاج . شیشه گر و شیشه فروش . دارنده ٔ زجاج ، مانندعطاره و خبازه ، به معنی صاحب عطر، فروشنده عطر و فروشنده ٔ نان و صاحب نان . رجوع به معجم البلدان شود.
زجاجةلغتنامه دهخدازجاجة. [ زَج ْ جا ج َ ] (ع اِ) کون . اِست . (از متن اللغة). است را زجاجه گوینداز آنرو که ضرطة و زبل میافکند. (از لسان العرب ).
زجاجه ٔ ساعتلغتنامه دهخدازجاجه ٔ ساعت . [ زُج ْ جا ج َ / ج ِ ی ِ ع َ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) در اصطلاح طبیعی دانان ، قطعه ای است گرد برای سنجیدن برخی از مواد شیمیایی . (از المعجم الوسیط).
زجاجةلغتنامه دهخدازجاجة. [ زَج ْ جا ج َ ] (ع اِ) کون . اِست . (از متن اللغة). است را زجاجه گوینداز آنرو که ضرطة و زبل میافکند. (از لسان العرب ).
زجاجه ٔ ساعتلغتنامه دهخدازجاجه ٔ ساعت . [ زُج ْ جا ج َ / ج ِ ی ِ ع َ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) در اصطلاح طبیعی دانان ، قطعه ای است گرد برای سنجیدن برخی از مواد شیمیایی . (از المعجم الوسیط).