زرادلغتنامه دهخدازراد. [ زَرْ را ] (ع ص ) زره گر. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (دهار) (از اقرب الموارد). زره گر که زره را می سازد. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). زره ساز و زره گر. (ناظم الاطباء). این انتساب اشتغال به اسلحه سازی را افاده می نماید. (از انساب سمعانی ). زره گر. درع باف . (یادداشت بخ
زرادلغتنامه دهخدازراد. [ زِ ] (ع اِ) ریسمان که به وی گلوی شتر را بندند تا نشخوار بدهان نیارد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مخنقه . (اقرب الموارد). || دِرّه و تازیانه ٔ چوبین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
طناب چهاررشتهshroud-laid rope, shroud laidواژه‌های مصوب فرهنگستانطنابی با مغزی الیاف‌طبیعی که چهاررشتة به‌هم‌تابیدة مغزی آن را دربرگرفته‌اند
زئیراتلغتنامه دهخدازئیرات . [ زَ ] (ع اِ) جمع زئیر. (از قاموس عثمانی ).- زئیرات احتکاکی ؛ صدای حاصل از احتکاک دو غشاء. (از قاموس عثمانی ).- زئیرات جرشی ؛ صوتی شبیه به رنده کردن که از بدن شنیده میشود. (از قاموس عثمانی ).- <span class=
زراتلغتنامه دهخدازرات . [ زَ ] (اِخ ) دهی از دهستان فرمشکان است که در بخش سروستان شهرستان شیراز واقع است و 230 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
زراطلغتنامه دهخدازراط. [ زِ ] (ع اِ) راه . (دهار) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). لغتی است در صراط. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زرادخانهلغتنامه دهخدازرادخانه . [ زَرْ را ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) سلاح خانه . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). محل اسلحه و ذخایر و مهمات نظامی . قورخانه . اسلحه خانه . جبه خانه . جیباخانه . (فرهنگ فارسی معین ). اسلحه خانه . (ناظم الاطباء). قورخانه . (یادداشت بخط مرحوم د
زرادشتلغتنامه دهخدازرادشت . [ زَ دُ ] (اِخ ) زراتشت است که زردشت آتش پرست باشد. (برهان ) (آنندراج )... زردشت . (ناظم الاطباء) : گردن از بار طمع لاغر و باریک شوداین نوشتست زرادشت سخندان در زند. ناصرخسرو.رجوع به مزدیسنا، التفهیم بیرونی
زرادگاهلغتنامه دهخدازرادگاه . [ زَرْ را ] (اِ مرکب ) زرادگه . جائی که زره سازند. (فرهنگ فارسی معین ). || زرادخانه . جایگاه ساز و برگ جنگ . سلاح خانه . محل نگهداری وسائل و مهمات جنگی : تا دیدم آن دوات پراز کلک تیغ فعل زرادگاه رستم دستان شناسمش . <p class="autho
زرادگهلغتنامه دهخدازرادگه . [ زَرْ را گ َه ْ ] (اِ مرکب ) زرادگاه . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
زرادهشتلغتنامه دهخدازرادهشت . [ زَ هَُ ] (اِخ ) همان زردشت است ... (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به زردشت شود.
زرادخانهلغتنامه دهخدازرادخانه . [ زَرْ را ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) سلاح خانه . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). محل اسلحه و ذخایر و مهمات نظامی . قورخانه . اسلحه خانه . جبه خانه . جیباخانه . (فرهنگ فارسی معین ). اسلحه خانه . (ناظم الاطباء). قورخانه . (یادداشت بخط مرحوم د
زرادشتلغتنامه دهخدازرادشت . [ زَ دُ ] (اِخ ) زراتشت است که زردشت آتش پرست باشد. (برهان ) (آنندراج )... زردشت . (ناظم الاطباء) : گردن از بار طمع لاغر و باریک شوداین نوشتست زرادشت سخندان در زند. ناصرخسرو.رجوع به مزدیسنا، التفهیم بیرونی
زرادگاهلغتنامه دهخدازرادگاه . [ زَرْ را ] (اِ مرکب ) زرادگه . جائی که زره سازند. (فرهنگ فارسی معین ). || زرادخانه . جایگاه ساز و برگ جنگ . سلاح خانه . محل نگهداری وسائل و مهمات جنگی : تا دیدم آن دوات پراز کلک تیغ فعل زرادگاه رستم دستان شناسمش . <p class="autho
زرادگهلغتنامه دهخدازرادگه . [ زَرْ را گ َه ْ ] (اِ مرکب ) زرادگاه . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
زرادهشتلغتنامه دهخدازرادهشت . [ زَ هَُ ] (اِخ ) همان زردشت است ... (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به زردشت شود.
حسن زرادلغتنامه دهخداحسن زراد. [ ح َ س َ ن ِ زَرْ را ] (اِخ ) سراد کوفی . رجوع به حسن بن محبوب زراد کوفی شود.
