ترجمه مقاله

زرع

zar'

۱. کاشتن؛ زراعت کردن.
۲. (اسم) آنچه کاشته شده؛ مزروع؛ کشته.

حراثت، حرث، زراعت، کاشت، کشاورزی، کشت

زرعونی

لغت‌نامه دهخدا

زرعونی . [ زَ ] (ع اِ) نام معجونی است . (منتهی الارب ). یک نوع معجونی . (ناظم الاطباء). مرکبی از فلفل ، دارفلفل ، زنجبیل ، قرفه ، دارچینی ، قرنفل و خولنجان از هر یک جزئی و از تودریان بهمنان بوزیدان و لسان العصافیر و قسط شیرین و سعد و سنبل از هر یک سه جزء کوفته و بیخته به عسل

زرعونی

لغت‌نامه دهخدا

زرعونی . [ زَ ] (ع اِ) نام معجونی است . (منتهی الارب ). یک نوع معجونی . (ناظم الاطباء). مرکبی از فلفل ، دارفلفل ، زنجبیل ، قرفه ، دارچینی ، قرنفل و خولنجان از هر یک جزئی و از تودریان بهمنان بوزیدان و لسان العصافیر و قسط شیرین و سعد و سنبل از هر یک سه جزء کوفته و بیخته به عسل

زاغ زرع

لغت‌نامه دهخدا

زاغ زرع . [ غ ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زاغ بزرگ را غداف و زاغ کوچک را زاغ و زاغ الزرع نیز خوانند. مأکول اللحم است . گویند زیادت از هزار سال عمر یابد. با بوم دشمنی دارد و همه مرغی چون بچه را بزرگ کند از پیش خود براند الا غداف که پیوسته رعایت کند. پر غداف سوخته و سوده ب

ترجمه مقاله