لغتنامه دهخدا
جروة. [ ج ِرْ وَ ] (ع ص ، اِ) ناقه ٔ کوتاه . (منتهی الارب ). تأنیث جِرو به معنی ناقه ٔ کوتاه . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || نفس . (از متن اللغة) (از منتهی الارب ). یقال : ضرب علی کذا جروته ؛ ای وطن نفسه و صبر علیه . (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (ناظم الاطباء). و یقا
