زرینهلغتنامه دهخدازرینه . [ زَرْ ری ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان اوباتوست که در بخش دیواندره شهرستان سنندج و بیست و سه هزارگزی شمال باختری دیواندره واقع است و 215 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
زرینهلغتنامه دهخدازرینه . [ زَرْ ری ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان چاردولی است که در بخش قروه ٔ شهرستان سنندج و 26 هزارگزی جنوب خاوری قروه واقع است و 343 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5</span
زرینهلغتنامه دهخدازرینه . [ زَرْ ری ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) زرین . (فرهنگ فارسی معین ) (ناظم الاطباء). ذهبی و طلائی و مذهب . (ناظم الاطباء). ساخته از زر. ساخته از طلا. اشیاء و ابزار طلائی . زیور زرین . پیرایه ٔ ساخته از زر : ایدون گویند ک
زرینهلغتنامه دهخدازرینه . [ زَرْ ری ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان قراتوره است که در بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج و 26 هزارگزی شمال خاوری دیواندره واقع است و 270 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl" dir="ltr"
زرنهلغتنامه دهخدازرنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) زرنیخ . (ناظم الاطباء) (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به زرنیخ شود.
زرنهلغتنامه دهخدازرنه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان ایوان است که در بخش گیلان شهرستان شاه آباد واقع است و 1250 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
زرنهلغتنامه دهخدازرنه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان گرجی است که در بخش داران شهرستان فریدن و کنار شوسه ٔ ازنا به اصفهان واقع است و 1406 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
زرنهلغتنامه دهخدازرنه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش مانه است که در شهرستان بجنورد واقع است و 103 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
جگرنهلغتنامه دهخداجگرنه . [ ج َ گ َ ن َ ] (اِ) مرغی است از جنس کلنگ و نزدیک بگردن او پرهای دراز سیاه میباشد که سلاطین و خوانین بر سر زنند، و او را اخار بر وزن بخار گویند. (برهان ). اَقّار .
زرینه رودلغتنامه دهخدازرینه رود. [ زَرْ ری ن َ / ن ِ ] ((اِخ ) آن را سابقاً «جغتوچای » می نامیدند و قریب 240 هزار گز طول دارد و ازکوههای چهل چشمه و کردستان سرچشمه می گیرد و پس از گذشتن از جلگه ٔ میاندوآب در جنوب دریاچه ٔ ارومیه وا
زرینه رودلغتنامه دهخدازرینه رود. [ زَرْ ری ن َ / ن ِ ] (اِخ ) همان زرین رود است : و به در اصفهان بر کنار زرینه رود همه را بیاویخت . (مجمل التواریخ و القصص ص 411). رجوع به همین کتاب ص <span class="hl" dir="l
زرینه کفشلغتنامه دهخدازرینه کفش . [ زَرْ ری ن َ / ن ِ ک َ ] (اِ مرکب ) نوعی از کفش زرنگار. (ناظم الاطباء) : ز بس گونه گونه سنان و درفش سپرهای زرین و زرینه کفش . فردوسی .بیاور سپاه و درفش مراهمان تخت
کانی زرینهلغتنامه دهخداکانی زرینه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میرده بخش مرکزی شهرستان سقز واقع در 28هزارگزی شمال باختری سقز و 4هزارگزی باختر سونج . ناحیه ای است کوهستانی ، سردسیر و دارای 100</sp
پل زرینهلغتنامه دهخداپل زرینه . [ پ ُ ل ِ زَ ن َ ] (اِخ ) نام موضعی در حوالی زنجان نزدیک عقبه ٔ میانج . (ذیل جامع التواریخ رشیدی تألیف حافظ ابرو ص 229 و 239).
بلادرفرهنگ فارسی معین(بَ دَ یا دُ) 1 - زینت آلات زنان ، زرینه و پیرایة زنان (عموماً). 2 - زرینه ای که زنان بر سر بندند (خصوصاً).
ذهبیلغتنامه دهخداذهبی . [ ذَ ] (ع ص نسبی ، اِ) منسوب به ذَهَب . از ذهب . از زر. زرّین .زرینة. || برنگ زر. زرین . زرینه . دینارگون . || مارقشیشای ذهبی . رجوع به مارقشیشا شود. || زرگر.
زرینه رودلغتنامه دهخدازرینه رود. [ زَرْ ری ن َ / ن ِ ] ((اِخ ) آن را سابقاً «جغتوچای » می نامیدند و قریب 240 هزار گز طول دارد و ازکوههای چهل چشمه و کردستان سرچشمه می گیرد و پس از گذشتن از جلگه ٔ میاندوآب در جنوب دریاچه ٔ ارومیه وا
زرینه رودلغتنامه دهخدازرینه رود. [ زَرْ ری ن َ / ن ِ ] (اِخ ) همان زرین رود است : و به در اصفهان بر کنار زرینه رود همه را بیاویخت . (مجمل التواریخ و القصص ص 411). رجوع به همین کتاب ص <span class="hl" dir="l
زرینه کفشلغتنامه دهخدازرینه کفش . [ زَرْ ری ن َ / ن ِ ک َ ] (اِ مرکب ) نوعی از کفش زرنگار. (ناظم الاطباء) : ز بس گونه گونه سنان و درفش سپرهای زرین و زرینه کفش . فردوسی .بیاور سپاه و درفش مراهمان تخت
کانی زرینهلغتنامه دهخداکانی زرینه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میرده بخش مرکزی شهرستان سقز واقع در 28هزارگزی شمال باختری سقز و 4هزارگزی باختر سونج . ناحیه ای است کوهستانی ، سردسیر و دارای 100</sp
پل زرینهلغتنامه دهخداپل زرینه . [ پ ُ ل ِ زَ ن َ ] (اِخ ) نام موضعی در حوالی زنجان نزدیک عقبه ٔ میانج . (ذیل جامع التواریخ رشیدی تألیف حافظ ابرو ص 229 و 239).